Jest Pan szefem zespołu, który zajmować się będzie strategią walki z rakiem. Jakie są główne cele tego zespołu?
Nasz zespół ma pomóc we wdrażaniu strategii. Opracowaliśmy, właściwie oddolnie i społecznie, strategię walki z rakiem w Polsce. To jest duży dokument. Prawie wszystkie kraje europejskie mają takie dokumenty. My do tej pory nie mieliśmy. W czasie mojej kadencji, jako szefa Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, podjęliśmy decyzję i oddolną inicjatywę. Udało nam się zmobilizować około 200 osób i stworzyć, chyba, dobry dokument w wersji polskiej i angielskiej, który przeszedł recenzje oraz konsultacje wewnętrzne i ministerialne. Tyle, że strategia do tej pory była wdrażana, powiedziałbym, dość powoli. Jednym z elementów tej strategii, który próbowano wdrożyć był znany pakiet onkologiczny. Obliczono, że stało się tak tylko w kilku procentach. W tej chwili chcemy wdrożyć go w większym stopniu, oczywiście stopniowo. Nie da się wszystkiego zrealizować w krótkim czasie. Są rzeczy, które łatwiej zrealizować i są trudniejsze. Wybraliśmy kilka priorytetowych rzeczy do wdrażania.
Co uznaliście państwo za priorytet?
Chcemy np. poprawić zgłaszalność nowotworów w Polsce, bo jest to absolutna baza do strategicznych działań, edukację przeddyplomową, czyli uczenie studentów w uczelniach przedmedycznych, co jest z resztą zawarte w programie w Narodowym Programie Walki z Rakiem. Chcemy także wprowadzić opiekę koordynowaną, której w Polsce nie ma oraz nowy produkt – kompleksową diagnostykę onkologiczną. Mamy szybką diagnostykę onkologiczną w ramach pakietu, natomiast jest ona strasznie rozproszona. Właściwie każdy może ją realizować przez co jakość jest marna a koszty ogromne. Robi się wiele badań niepotrzebnie, albo powtarza się je, bo jedna instytucja drugiej nie wierzy itp. Chcemy to w pewnym, ale niewielkim stopniu skoncentrować. Dać jednostkom dodatkowe uprawnienia, ale w zamian za jakość. I ta jakość będzie monitorowana, wybieramy pewne wskaźniki monitorowania. To będzie pierwszy element jakościowy w polskiej onkologii, którego do tej pory nie było.
Jaka jest gwarancja, że skoro do tej pory nie wdrażano rozwiązań systemowych lub robiono to z pewnymi oporami, to teraz się uda?
Gwarancji nie ma żadnej. Muszę powiedzieć, że nasza rola, w sensie koncepcyjnym, pomału się kończy, bo my nie jesteśmy w stanie jej wdrażać. Powinny to robić instytucje odpowiedzialne w państwie za ochronę zdrowia. Zresztą, strategia wykracza szeroko poza aspekty typowo zdrowotne, bo to również aspekty społeczne, finansowe, psychologiczne, edukacyjne i naukowe. Strategia ma bardzo szeroki wymiar. Mówimy tu tylko o niewielkiej jej części, którą powinno zająć się głównie Ministerstwo Zdrowia. Jesteśmy do dyspozycji i pomocy jako środowisko, zespół, który stworzyło tę strategię, oraz powstała niedawno Krajowa Rada do Sprawa Onkologii jako organ doradczy. No i jest też cała rzesza ekspertów chętnych do pomocy, która działa społecznie od samego początku.
