Złamanie biodra trzykrotnie zwiększa ogólne ryzyko zgonu w ciągu roku u kobiet w wieku 75-84 lat. U mężczyzn w tej grupie wiekowej wzrost ryzyka jest jeszcze większy – czterokrotny!
Badacze przeanalizowali dane z Taiwan's National Health Insurance Research Database. Wynikało z nich, że w latach 2009–2017 złamanie osteoporotyczne stwierdzono u 219 461 osób. Spośród nich 46 729 było w wieku 40+ i miało przepisany co najmniej jeden lek przeciw osteoporozie. Najczęściej stosowanymi lekami przeciw osteoporozie były bisfosfoniany (alendronian lub risedronian), a następnie denozumab oraz selektywne modulatory receptora estrogenu (SERM) - doustny raloksyfen lub bazedyksfen. Pacjenci leczeni preparatami z grupy SERM stanowili grupę kontrolną, ponieważ wcześniej udowodniono, że te leki mają neutralny wpływ na śmiertelność.
Średnia wieku pacjentów włączonych do analizy wynosiła 74,5 roku. Kobiety stanowiły 80%. W czasie okresu obserwacji wynoszącego średnio 4,7 roku 32% badanych zmarło. W porównaniu z przyjmującymi leki typu SERM, stosunek ryzyka zgonu wynosił: 0,83 dla alendronianu/risedronianu, 0,86 dla denozumabu i 0,78 dla kwasu zoledronowego. Tylko ibandronian nie wykazywał takiego efektu ochronnego. Podobne wyniki uzyskano dla indywidualnie analizowanych złamań biodra i kręgosłupa. U kobiet ryzyko zgonu było niższe niż u mężczyzn. Choć wyniki badania sugerują plejotropowe działanie bisfosfonianów, jego mechanizm pozostaje trudny do wyjaśnienia.
– Pacjenci bardzo boją się nietypowych skutków ubocznych leków antyresorpcyjnych, np. martwicy żuchwy czy atypowego złamania kości udowej. Z tego powodu mamy trudności w przekonaniu chorych do przyjmowania tych preparatów. Dane z tajwańskiego badania powinny pomóc nam wzmocnić przekaz zawarty w wytycznych, mówiący że korzyści z ich przyjmowania przeważają w tym przypadku nad ryzykiem – tłumaczy prof. Robert A. Adler z Central Virginia Veterans Affairs Health Care System w Richmond. – Dodatkowym argumentem w rozmowie z pacjentem może być też to, że dwa bisfosfoniany uwzględnione w badaniu (alendronian i kwas zoledronowy), są już dostępne jako generyki, co korzystnie wpływa na ich cenę – podkreśla amerykański specjalista.
Wyniki pracy tajwańskich naukowców zostały opublikowane w „The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism”. Badanie sfinansowano z grantów Ministerstwa Nauki i Technologii na Tajwanie, Tajwańskiego Stowarzyszenia Osteoporozy oraz Szpitala Uniwersyteckiego National Cheng Kung.
Źródła: The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism / Medscape
