- Przez lata polski pacjent onkologiczny był zagubiony w chaotycznym systemie, a przedstawione propozycje porządkują go i pokazują kierunki zmian, na które czekają chorzy i które od dawna doskonale sprawdzają się w innych krajach – dodaje prezes PKPO.
W dokumencie uwzględniono propozycje przygotowane przez pacjentów, dotyczące profilaktyki chorób nowotworowych – unowocześnienia programów przesiewowych i innego, zgodnego z duchem czasu ich propagowania, a także konieczność prowadzenia badań satysfakcji pacjentów. Dyskusji i konsultacji wymaga natomiast zgłoszony przez pacjentów projekt „Wolontariatu onkologicznego”, według którego pomoc chorym na nowotwory, zwłaszcza osobom starym i samotnym wykraczałoby poza ramy szpitala i opierała się na zbudowaniu ogólnopolskiej sieci wolontariatu.
Jak podkreśla wiceprezes PKPO, Beata Ambroziewicz – Uwzględniono potrzebę koordynacji działań, co umożliwi kompleksową opiekę nad pacjentem, natomiast wprowadzenie przejrzystych zasad referencyjności ośrodków i współpracy pomiędzy nimi, zapewni zgodny ze standardami poziom opieki i dostęp pacjentów do właściwego leczenia bez względu na miejsce zamieszkania. Przyczynią się do tego również narządowe centra kompetencji np. Breast Cancer Unit i centra doskonałości, w których stosowane będą najnowsze metody diagnostyki i leczenia.
W dokumencie przedstawiono także koncepcję kształcenia kadr w onkologii, o co apelowało środowisko onkologiczne, zauważono również rolę leczenia wspierającego – m.in. rehabilitacji onkologicznej i leczenie paliatywnego – tematów podnoszonych z kolei przez organizacje pacjentów m.in. PKPO. Uzupełnienia wymaga natomiast kwestia odżywiania pacjentów onkologicznych. Chodzi zarówno o żywienie w szpitalach, jak i dostępność do porad dietetyków, co choć jest prawnie zagwarantowane, w praktyce nie jest realizowane. Warto podkreślić, iż dostrzeżono po raz pierwszy problemy grupy młodych pacjentów chorych na nowotwory, do tej pory byli oni niewidoczni dla systemu. Zaproponowano rozwiązanie umożliwiające płynne przejście młodych pacjentów onkologicznych z opieki pediatrycznej do placówek dla osób dorosłych.
Przedstawiona koncepcja nie jest doskonała w każdym aspekcie, z czego zdają sobie sprawę sami jej autorzy, którzy wspominają o czasie potrzebnym na wdrożenie i udoskonalenie tych rozwiązań. Np. nie odnosi się do kwestii włączenia do sieci niepublicznych szpitali, w tym placówek prywatnych, które jeśli będą spełniały kryteria określonych poziomów referencyjności powinny zasilić sieć sowimi zasobami. Dlatego koncepcja zostanie poddana szerokiej konsultacji społecznej i poprzedzona pilotażem. Sprawdzone zostaną przede wszystkim wskaźniki jakości i efektywności działania sieci onkologicznej, co będzie miało pozytywny wpływ m.in. na efektywne wydawanie większych środków. Zakończeniem projektu koncepcji Krajowej Sieci Onkologicznej ma być opracowanie do 2020 r. 10-letniego planu - Narodowej Strategii Onkologicznej. Strategia opracowana przez Narodową Radę Onkologii i wdrożona na mocy ustawy, ma być dokumentem powszechnie obowiązującym i co najważniejsze, stale aktualizowanym i monitorowanym.
Generalnie: proponowane w ramach koncepcji KSO kierunki zmian w polskiej onkologii są dobre dla pacjentów – podsumowuje Aleksandra Rudnicka, rzeczniczka Polskiej Koalicji Pacjentów Onkologicznych – Nawiązują one do polskiego modelu Centrów Onkologiiopracowanego przez prof. Tadeusza Koszarowskiego, co podkreśla główny twórca koncepcji KSO prof. Adam Maciejczyk, a zarazem są oparte na doświadczeniach uznanej za najbardziej efektywną współczesną sieć onkologiczną w Europie, działającą we Francji. Podstawą do opracowania Narodowej Strategii Onkologicznej będzie Cancer Plan z 2014 r., stworzony przez Polskie Towarzystwo Onkologiczne pod przewodnictwem prof. Jacka Jassema.
Cieszy nas zapowiedź pozytywnych zmian w obszarze organizacji procesów leczenia chorych na nowotwory w Polsce. Zachęcamy organizacje pacjentów onkologicznych do konstruktywnego włączenia się w konsultacje.
Źródło: PKPO
