Krezka (ang. mesentery) jest strukturą znaną od czasów co najmniej Leonadra da Vinci, a jej szczegółowy „klasyczny” opis anatomiczny sporządził w 1885 roku brytyjski chirurg Sir Frederick Treves.
Każdy lekarz słyszał o stanach zagrożenia życia spowodowanych zawałem niedokrwiennym krezki czy zatorem tętnicy krezkowej. Mimo tego, sama krezka raczej rzadko do tej pory bywała obiektem większego zainteresowania naukowców.
Intensywnym badaniom krezki poświęcił się kierowany przez prof. Johna Calvina Coffeya zespół irlandzkich uczonych z Uniwersytetu Limerick. Prace trwały od 2012 r. i zakończyły się niedawną publikacją artykułu „The mesentery: structure, function, and role in disease” w prestiżowym czasopiśmie The Lancet (DOI: http://dx.doi.org/10.1016/S2468-1253(16)30026-7).
Z badań tych wynika, że krezka nie jest strukturą złożoną z wielu elementów, ale samodzielnym, „pełnoprawnym” narządem o jednolitej, ciągłej strukturze. Oznacza to między innymi, że zmienić będzie się musiała klasyfikacja niektórych chorób dotyczących jamy brzusznej oraz – co za tym idzie – podejście do ich leczenia. Możliwe też będzie opracowanie nowych, mniej inwazyjnych technik chirurgicznych.
– Poznaliśmy budowę krezki, ale teraz trzeba jeszcze dogłębnie zbadać jej funkcje. Stowrzy to nową, skupioną na krezce dziedzinę medycyny, o takim samym znaczeniu jak dziś ma np. gastrologia czy neurologia – wyjaśnia prof. Coffey.
Tymczasem, dzięki pracy irlandzkich naukowców, najnowsza edycja słynnego podręcznika anatomii „Gray’s Anatomy” opisuje już krezkę jako jednolity, samodzielny narząd ludzkiego ciała.
Źródła: University of Limerick / CNN
