Ayahuasca to silnie halucynogenny, przygotowany na bazie określonych gatunków roślin napój zawierający m.in. dimetylotryptaminę (DMT) oraz harmalinę (inhibitor MAO). Indiańscy szamani od wieków sporządzają go w celach leczniczych, a także by wprowadzić się w trans, w którym – jak wierzą – doświadczają jasnowidzenia lub kontaktują się ze zmarłymi.
W niektórych krajach Ameryki Południowej, w tym w Brazylii i Peru, ayahuasca nie jest nielegalna, a możliwość jej spróbowania stanowi atrakcję dla wielu zagranicznych turystów, w tym dla osób z problemami zdrowotnymi, które chcą dać szansę alternatywnym metodom leczenia.
Brazylijscy naukowcy z Universidade Federal do Rio Grande do Norte przeprowadzili niewielkie randomizowane badanie z udziałem 29 chorych na lekooporną depresję. Połowa otrzymywała ayahuaskę, pozostali zaś, jako placebo, napój o zbliżonym brązowawym kolorze i o równie ohydnym smaku, jednak bez działania halucynogennego (żadna z zakwalifikowanych do badania osób nie próbowała wcześniej ayahuaski).
Samopoczucie uczestników badania mierzono za pomocą standardowej skali oceny depresji czterokrotnie (przed podaniem leku/placebo oraz w 2., 3. i 7. dobie od jego przyjęcia).
Poprawa stanu pacjentów w 2. i 3. dobie była równie wyraźna w obu grupach. Jednak po tygodniu utrzymywała się ona u 64 proc. osób, które zażyły ayahuaskę i u 27 proc. badanych z grupy placebo.
Szacuje się, że na świecie na depresję cierpi ok. 350 mln ludzi, z których od 30 do 50 proc. nie reaguje w wystarczającym stopniu na standardowe leki antydepresyjne.
Brazylijskie badanie sugeruje, że ayahuasca, a raczej stworzone na jej wzór leki, mogłyby pomóc wielu chorym, pod warunkiem jednak, że uzyskany dzięki tej substancji efekt utrzymuje się dłużej niż kilka dni. Czy tak jest? Na to odpowiedź dać mogą tylko dalsze próby kliniczne.
Źródło: New Scientist
