Zmiany wynikają z realizacji przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, zmienionej ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Zgodnie z tą ustawą, w 2019 r. najniższe wynagrodzenie zasadnicze, będące podstawą do ustalenia koniecznej podwyżki jest iloczynem współczynnika pracy właściwego dla lekarza albo lekarza dentysty, bez specjalizacji (1,05) oraz kwoty 4 200 zł brutto, zatem w bieżącym roku stanowi ono kwotę 4 410 zł.
Wynagrodzenia rezydentów kształtowane są w zależności od roku odbywania specjalizacji oraz od dziedziny medycyny i na dzień 1 lipca 2019 r. jedynie lekarze i lekarze dentyści odbywający specjalizację w pierwszych dwóch latach rezydentury w dziedzinie medycyny nie zaliczanej do dziedzin priorytetowych nie osiągnęli jeszcze poziomu najniższego wynagrodzenia zasadniczego, co oznacza że muszą oni otrzymać podwyżkę stanowiącą minimum 20% różnicy między ustalonym najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a ich wynagrodzeniem zasadniczym obowiązującym na dzień 1 lipca 2019 r.
Zmiany mają wejść z dniem następującym po dacie jej ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 2019 r., zgodnie z wymogiem zawartym w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Zastosowanie takiego terminu nie narusza zasad demokratycznego państwa prawa.
Projekt: TU
Źródło: RCL
