Projekt rozporządzenia stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 31d ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.).
Projektowane rozporządzenie wprowadza zmiany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie z zakresu leczenia stomatologicznego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1199).
Rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. poz. 433), w okresie od dnia 14 marca 2020 r. do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2.
Następnie rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.) w okresie od dnia 20 marca 2020 r. do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej został ogłoszony stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2.
W celu zapobiegania lub ograniczenia szerzenia się zakażenia stosuje się działania opisane w ww. rozporządzeniu oraz w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.), mające na celu udzielanie świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.
Nie zmienia to jednak faktu, iż w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii dostęp do świadczeń zdrowotnych z zakresu świadczeń stomatologicznych został w tym czasie znacznie utrudniony na skutek ograniczeń w funkcjonowaniu świadczeniodawców, z tego też powodu pacjenci nie mogli kontynuować rozpoczętego leczenia lub zgłosić się po oczekujące wyroby medyczne, w tym aparaty ortodontyczne.
Dlatego też, projekt przewiduje możliwość wydłużenia wieku świadczeniobiorcy oczekującego na świadczenie, który w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii skutkującego ograniczeniem funkcjonowania świadczeniodawcy w postaci zaprzestania udzielania świadczeń utracił prawo do świadczenia, o czas równoważny z czasem przysługującym do realizacji świadczenia przed ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, po zakończeniu zaprzestania udzielania świadczeń przez świadczeniodawcę, u którego oczekiwał na świadczenie.
Projekt dopuszcza również możliwość wydłużenia okresu uprawniającego do otrzymania świadczenia z tytułu ciąży lub połogu kobietom oczekującym na świadczenia o czas równoważny z czasem przysługującym do realizacji świadczenia przed ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, które w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii skutkującego ograniczeniem funkcjonowania świadczeniodawcy w postaci zawieszenia udzielania świadczeń utraciły prawo do świadczenia po zakończeniu zaprzestania udzielania świadczeń przez świadczeniodawcę, u którego oczekiwały na świadczenie.
Poza tym projekt rozporządzenia wprowadza zmianę porządkującą, polegającą na umożliwieniu udzielania w dentobusie świadczenia zabezpieczenia profilaktycznego lakiem szczelinowym bruzd pierwszych trzonowców stałych, udzielanego 1 raz do ukończenia 8. roku życia oraz bruzd drugich trzonowców stałych, udzielanego 1 raz do ukończenia 14. roku życia.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) w uzasadnionych przypadkach akty normatywne mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa, jakim jest w tym przypadku przywrócenie nabytych praw do świadczeń opieki zdrowotnej, wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawa nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym.
Ponadto zgodnie z art. 5 niniejszej ustawy, przepisy art. 4 nie wyłączają możliwości nadania aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie.
Przedłożony projekt przewiduje, iż rozporządzenie ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, a obowiązywać z mocą wsteczną od dnia 20 marca 2020 r. Wynika to z konieczności jak najszybszego zapewnienia świadczeń stomatologicznych świadczeniobiorcom w wymienionych w projekcie przypadkach oraz przywrócenia utraconego, w skutek zaprzestania udzielania świadczeń przez świadczeniodawców, prawa do świadczeń jak najszerszej grupie uprawnionych świadczeniobiorców. Wskazana data obowiązywania rozporządzenia wynika z faktu, iż na ten dzień Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) odnotował pierwsze dane o zawieszeniu świadczenia usług stomatologicznych.
Według danych NFZ na dzień 20 marca 2020 r. zamkniętych było 1479 świadczeniodawców, czyli nieco ponad 20 % z całkowitej liczby świadczeniodawców 6561. Natomiast w dniu 24 marca 2020 r. już ponad 40 %, czyli 2840 świadczeniodawców zawiesiło udzielanie świadczeń stomatologicznych, a w kolejnych dniach liczba ta wzrastała (np. w dniu 24 kwietnia 2020 r. było to już 3833 świadczeniodawców, czyli prawie 60% świadczeniodawców, którzy nie udzielali świadczeń stomatologicznych).
Projekt rozporządzenia nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia nie podlega obowiązkowi przedstawienia właściwym organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji albo uzgodnienia.
Projekt rozporządzenia nie będzie miał wpływu na działalność mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.
Projektowane rozporządzenie nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039, z późn. zm.) i w związku z tym nie podlega notyfikacji.
Nie istnieją alternatywne środki w stosunku do projektowanego rozporządzenia umożliwiające osiągnięcie zamierzonego celu.
Źródło: RCL
