Czy niedobór witaminy D wpływa na przebieg ostrych infekcje dróg oddechowych?
Przeprowadzone do tej pory badania obserwacyjne powiązały niedobór witaminy D z częstością występowania ostrych infekcji dróg oddechowych, ale wyniki randomizowanych, kontrolowanych badań okazywały się sprzeczne. W tym badaniu trwającym aż 5 lat przeanalizowano czy suplementacja witaminy D wśród starszych Australijczyków zmniejszy ryzyko, czas trwania i nasilenie infekcji dróg oddechowych.
Uczestnikami byli mężczyźni i kobiety w wieku od 60 do 79 lat, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej witaminę D lub placebo. Uczestnicy zgłaszali swoje objawy poprzez regularne ankiety, a podgrupa uczestników wypełniła dodatkowo 8-tygodniowe dzienniki objawów ze strony układu oddechowego zimą. Próbki krwi pobierano z losowej próbki uczestników (około 450 osób rocznie) i mierzono stężenie 25-hydroksywitaminy D w surowicy w celu monitorowania przestrzegania zaleceń
Okazało się, że miesięczne dawki 60 000 IU witaminy D nie zmniejszały ogólnego ryzyka ostrej infekcji dróg oddechowych, ale mogły nieznacznie skrócić czas trwania objawów. Odkrycia te sugerują, że jest mało prawdopodobne, aby rutynowa suplementacja witaminy D w populacji, która jest w większości bogata w witaminę D, miała klinicznie istotny wpływ na ostre zakażenie dróg oddechowych.
Źródło: https://www.thelancet.com/journals/landia/article/PIIS2213-8587(20)30380-6/fulltext
Próba oceny częstości zakażeń u pracowników ochrony zdrowia poprzez badanie poziomu przeciwciał?
U większości osób zakażonych SARS-CoV-2 przeciwciała przeciwko wirusowi powstają w ciągu 2 do 3 tygodni. Ale jak długo te przeciwciała pozostają, nie jest jasne. Aby dowiedzieć się więcej, organizacja Influenza Vaccine Effectiveness in the Critically Ill Network- grupa ośrodków akademickich badających grypę i koronawirusa, przebadała 3248 pracowników ochrony zdrowia na obecność przeciwciał. Wszyscy pracowali bezpośrednio z pacjentami, którzy mieli COVID-19 w 13 centrach medycznych w całych Stanach Zjednoczonych.
6% badanych miało wykrywalne przeciwciała przeciwko SARS-CoV-2. 2 miesiące później, w drugim teście ilość przeciwciał SARS-CoV-2 spadła u około 94% osób, które początkowo były seropozytywne. U 28% badanych w ogóle nie były wykrywalne.
Wyniki sugerują, że badania na obecność przeciwciał mogą nie pokazywać prawdziwej częstości zakażeń. Autorzy publikacji zasugerowali również, że z powodu krótkiej żywotności przeciwciał, okno czasowe do pobrania osocza ozdrowieńców jest wąskie.
Wpływ szczepień przeciw gruźlicy na stopień śmiertelności z powodu COVID-19
Szczepionkę Bacille Calmette-Guerin (BCG) na gruźlicę podano prawie 4 miliardom ludzi na całym świecie w ciągu prawie 100 lat. Jej skuteczność w zapobieganiu gruźlicy płuc waha się od 40 do 60%, a poważne zdarzenia niepożądane związane z tym szczepieniem są niezwykle rzadkie.
Przeprowadzono analizę porównującą śmiertelność związaną z COVID-19 w krajach z różnymi programami szczepień BCG.
Wykazano niezależny związek między programami szczepień BCG aktywnymi w ciągu ostatnich 15 lat a zmniejszoną śmiertelnością z powodu COVID-19. Dotyczyło to także populacji <40 lat, gdzie śmiertelność wywołana koronawirusem jest rzadka. Nie wykazano związku z innymi programami szczepień a zmniejszoną śmiertelnością z powodu SARS-CoV-2.
Źródło: https://www.nature.com/articles/s41598-020-80787-z
Jaka jest żywotność wirusa SARS-CoV-2 na sprzęcie ochrony osobistej?
Chociaż stwierdzono, że wirus SARS-CoV-2 utrzymuje się na powierzchni przez kilka dni, zakres w jakim może być to niebezpieczne, szczególnie w placówkach opieki zdrowotnej, nie został w pełni scharakteryzowany. Aby rzucić światło na tę krytyczną kwestię, w tym badaniu przedstawiono pierwszą kompleksową ocenę stabilności SARS-CoV-2 na eksperymentalnie skażonym sprzęcie ochrony osobistej szeroko stosowanym przez pracowników ochrony zdrowia i ogół społeczeństwa. Trwałość żywego wirusa była monitorowana przez 21 dni na ośmiu różnych materiałach takich jak nitrylowe rękawice medyczne, maski N-95 i N-100, kombinezony ochronne, tworzywa sztuczne stosowane w przyłbicach, bawełnę i stal nierdzewną
Żywy wirus SARS-CoV-2 był izolowany do 21 dni na tworzywie sztucznym, do 14 dni na stali nierdzewnej i do 7 dni na rękawicach nitrylowych. Pomimo redukcji w stosunku do wartości wyjściowej, znaczące ilości zdolnego do życia SARS-CoV-2 można było wyizolować z masek N-95 i N-100 po 14 dniach. Spośród wszystkich testowanych materiałów SARS-CoV-2 najkrócej utrzymał się na bawełnie. Po zaledwie jednej godzinie nastąpił 99,995% spadek ilości wirusa. Po 4 godzinach po osadzeniu na bawełnie ilość zakaźnego wirusa została drastycznie zmniejszona, a po 24 godzinach nie był w ogóle wykrywalny.
Stosowanie masek niemedycznych w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się zakaźnych chorób układu oddechowego, w tym COVID-19, budzi kontrowersje. Niniejsze badanie nie miło na celu wnioskowania o zdolności maseczek bawełnianych do zapobiegania przenoszeniu aerozolu zawierającego SARS-CoV-2 ani nie dotyczą skuteczności filtracji bawełny. Jednak fakt, że żywotność wirusa gwałtownie spada na bawełnianej powierzchni, ma wpływ na przenoszenie kropelek zarówno dla użytkownika, jak i osób znajdujących się w pobliżu, i uzupełnia rosnące poparcie dla powszechnego stosowania masek wykonanych z tkaniny.
Źródło: https://www.nature.com/articles/s41598-020-80098-3
Czy wirus SARS-CoV-2 obecny w mięsie i na opakowaniach przyczynia się do rozwoju epidemii?
Oprócz przenoszenia się wirusa z ludzi na zwierzęta i odwrotnie, co udowodniono podczas lokalnych ognisk na fermach norek znaczny niepokój budzą również kwestie skażenia żywności. W różnych miastach w Chinach udokumentowano kilka epidemii COVID-19 spowodowanych przez zakażone wirusami niegotowane owoce morza lub wieprzowinę. Istnieją dowody na to, że SARS-CoV-2 może przetrwać do 3 tygodni w mięsie i na powierzchni opakowań bez utraty zakaźności.
