Jak powinna wyglądać opieka nad pacjentem diabetologicznym?
Myślę, że podstawowa rola przypada lekarzowi medycyny rodzinnej i diabetologom. Ale, diabetologów w Polsce mamy około tysiąca, lekarzy rodzinnych 11 tysięcy a lekarzy POZ prawie 30 tysięcy. Już w tych proporcjach widać, że koledzy diabetolodzy, nawet jeżeli by bardzo chcieli, nie mogą leczyć wszystkich pacjentów diabetologicznych, bo skala zjawiska jest ogromna. Jeżeli do cukrzyków, których jest co najmniej 2 200 000 dołożymy osoby, które mają cukrzycę ale o niej nie wiedzą, czyli około 550-600 tysięcy, to mamy ogromną skalę zjawiska, porównywalną tylko z problemem nadciśnienia. W naszym odczuciu podstawowym lekarzem dla pacjenta z cukrzycą powinien być jednak lekarz rodzinny, z wyjątkiem sytuacji kiedy jest to cukrzyca typu 1. czy u osoby w ciąży – wtedy z pewnością powinien być to diabetolog.
Na wczesnym etapie choroby, uważamy, należy zakładać konsultacje kardiologa, chirurga naczyniowego, okulisty, nefrologa i neurologa. Dlatego ważne jest by docelowo w każdym powiecie udało się stworzyć poradnię diabetologiczną o charakterze konsultacyjnym. Równie ważna jest reaktywacja coraz mniej licznych w Polsce gabinetów stopy cukrzycowej.
Jakie zmiany w przepisach pozwoliłyby na wczesne wykrywanie pacjentów diabetologicznych?
Moim zdaniem potrzebne by były zmiany w przepisach dotyczących medycyny pracy, która mogłaby być ważnym instrumentem profilaktyki. Bo do specjalisty w POZ pacjent przyjdzie lub nie, nie mamy żadnych mechanizmów by go do tego zmusić. Jeśli przyjdzie, to badanie cukru we krwi będzie miał zrobione, bo to jedno z podstawowych badań. Jednak do lekarza medycyny pracy wiele osób musi się udać. Pewnie gdyby zmieniono zapisy dotyczące badań w ramach tej specjalizacji, odsetek wykrytych pacjentów diabetologicznych i zagrożonych cukrzycą, byłby znacznie wyższy.
