Choruje Pani na zaawansowanego raka piersi. Kiedy dowiedziała się Pani o swojej chorobie?
O chorobie dowiedziałam się w 2012 roku. Sama sobie wybadałam guzek u podstawy piersi. Od tego momentu zaczęła się choroba oraz leczenie.
I walka?
Ja tego nie nazywam walką. Mówię, że to leczenie, bo to przewlekła choroba. Walka kiedyś się kończy, a ja leczenia nie kończę. Za każdym razem jestem dobrej myśli. Jestem po kilku przerzutach i operacjach. Nowotwór, co się rzadko zdarza, dał również przerzut do nerki. Obecnie jestem po usunięciu nerki, ale mimo to ciągle jestem w biegu i pracuję. Po każdej chemii czy operacji wracam do pracy. W sierpniu tego roku skończyłam 25 cykli chemioterapii i wróciłam do pracy. Lubię podróżować, wyjeżdżać na wczasy. Lubię swoją pracę położnej dlatego, że spotykam się z ludźmi. Pracuję w poradni dla kobiet, gdzie pielęgnuję przyszłe życie, które za chwilę będzie.
Kampania ma hasło: "Wykorzystaj czas na życie". Jak wykorzystuje Pani ten czas od kiedy dowiedziała się Pani o chorobie? Co Pani radzi osobom, które się załamują chorobą?
Tym osobom radzę nie siedzieć na kanapie i absolutnie nie myśleć cały czas o chorobie. Nie zastanawiać się, co może być, nastąpić, tylko po prostu cieszyć się każdym dniem. Przede wszystkim nie załamywać się i nie zamykać się przed innymi, iść do ludzi i z nimi rozmawiać. Jeżeli ktoś przychodzi do takiej chorej w odwiedziny, to nie może zaczynać rozmowy od pytania o samopoczucie. Moi znajomi, kiedy do mnie przychodzą nie zadają mi tego pytania, tylko po prostu są ze mną. Rozmawiamy wtedy na różne tematy, nie na temat choroby, bo ja tego nie lubię. Ja dzielę swoją chorobę na rozdziały. Każdy z nich zamykam, dlatego nie wracam do nich więcej. Na temat choroby nie rozmawiam w domu ani ze znajomymi. Nie ma choroby, skończyła się, jestem zdrowa. Za półtora roku jest wznowa to jest leczenie i ja ponownie jestem zdrowa. Podchodzę do tego w ten sposób. A ponieważ jest to przewlekła choroba nowotworowa to należy liczyć się z tym, że nie można się załamywać i leżeć, tylko działać, czerpać z życia. Życie jest piękne i należy je chwytać garściami. Jak to mówi mój ojciec: "chwytać byka za rogi". Po prostu cieszyć się, śmiać i być zadowolonym. Być szczęśliwym, bo każdy dzień dla nas jest na wagę złota.
