1 lipca 2020 r. na recepcie obejmującej co najmniej jeden refundowany produkt leczniczy, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrób medyczny, osoba wystawiająca nie ma obowiązku wpisywać identyfikatora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) właściwego dla miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy. Powyższe dotyczy zarówno recept wystawianych w postaci papierowej, jak i elektronicznej.
Przedmiotowa zmiana wynika z faktu uchylenia z dniem 1 lipca 2020 r. obowiązywania art. 96 a ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944, z późn. zm.) na mocy art. 4 pkt 4 lit. i ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem rozwiązań w obszarze e-zdrowia (Dz. U. poz. 1590).
Ponadto należy podkreślić, że art. 96a ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne określający zakres danych, jakie muszą znaleźć się na recepcie, niewątpliwie pełni rolę wiodącej regulacji systemowo determinującej zakres danych, które mają być przetwarzane przez podmioty uczestniczące w procesie wystawiania i realizacji recept. Dlatego też pozostałe zasady dotyczące wystawiania i realizacji recept wyrażone w przepisach obowiązujących powinny być interpretowane w sposób spójny z ww. kierunkową regulacją. Wobec powyższego informujemy, iż zniesienie obowiązku zamieszczania identyfikatora oddziału wojewódzkiego NFZ właściwego dla miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy na recepcie, powoduje, że informacji tej nie trzeba odnotowywać również na dokumentach związanych z realizacją recepty np. w Dokumencie Realizacji Recepty oraz nie musi być ona przekazywana oddziałom wojewódzkim NFZ wśród danych o obrocie lekami wynikających ze zrealizowanych recept.
Jednocześnie zniesienie powyższego obowiązku nie powoduje zakazu wpisywania na recepcie ww. identyfikatora oddziału wojewódzkiego NFZ, a odnotowanie takiej danej na recepcie nie powinno skutkować odmową realizacji takiej recepty.
Źródło: MZ
