Za nami pierwsze posiedzenie Zespołu Parlamentarnego ds. Łuszczycy w VIII kadencji rządu – Stan i perspektywy opieki zdrowotnej nad pacjentami z łuszczycą w Polsce.
Zebrani dyskutowali na temat problemu braku dostępności do terapii w dermatologii, co jest związane z koniecznością zmiany podejścia Ministerstwa Zdrowia do leczenia schorzeń dermatologicznych, a także zweryfikowania wyceny procedur w dermatologii.
Efektem prac zebranych są wnioski z posiedzenia, które w formie postulatów zostaną przedłożone ministrowi zdrowia:
1. Zniesienie obowiązku posiadania skierowań do świadczeń udzielanych przez lekarza dermatologa.
Szybka diagnoza i podjęcie adekwatnej specjalistycznej terapii w łuszczycy daje większe szanse na zminimalizowanie skutków choroby, zarówno skórnych, jak i metabolicznych. Choroba, współistnieje z licznymi zaburzeniami metabolicznymi między innymi z insulinoopornością, zakrzepowym zapaleniem żył, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, dyslipidemią. Łuszczyca może także współistnieć z chorobami autoimmunologicznymi, między innymi z chorobą Crohna – zapalną chorobą jelit. U pacjentów stwierdza się częstsze występowanie incydentów sercowo-naczyniowych CVD (Cardio-Vascular Disease).
2. Wprowadzenie w szczególnych przypadkach możliwości indywidualnego kwalifikowania pacjentów do leczenia biologicznego w programie leczenia umiarkowanej i ciężkiej łuszczycy plackowatej, z pominięciem kryterium - zastosowania co najmniej dwóch różnych, a w przypadku pacjentów od 6 do 18 roku życia – co najmniej jednej metody klasycznej terapii ogólnej.
W nielicznych przypadkach chorzy, aby nie stracić możliwości wykonywania pracy zawodowej powinni być pilnie zakwalifikowani do leczenia, które da im możliwie najwyższe prawdopodobieństwo skuteczności terapii, a takie daje leczenie biologiczne.
3. Wycena świadczeń zdrowotnych w dermatologii zgodna z aktualnym faktycznym kosztem realizacji świadczeń.
Z powodu niedoszacowania świadczeń zdrowotnych chorzy nie mają dostępu do podstawowych terapii stosowanych w łuszczycy takich jak np. fototerapia.
4. Wprowadzenie oddziałów pobytu dziennego, gdzie chory mógłby, nie rezygnując z pracy zawodowej, skorzystać z terapii, która na chwilę obecną dostępna jest głównie w ramach pobytów szpitalnych.
Kolejne posiedzenie Zespołu Parlamentarnego ds. Łuszczycy planowane jest na początek roku 2018.
Łuszczyca jest ciężką, niezakaźną, niewyleczalną chorobą autoimmunologiczną, która współistnieje z licznymi zaburzeniami metabolicznymi między innymi z insulinoopornością, zakrzepowym zapaleniem żył, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, dyslipidemią. Łuszczyca może także współistnieć z chorobami autoimmunologicznymi, między innymi z chorobą Crohna – zapalną chorobą jelit. U pacjentów stwierdza się częstsze występowanie incydentów sercowo-naczyniowych CVD (Cardio-Vascular Disease). Łuszczyca w Polsce wciąż jest bagatelizowana, pomimo, iż choruje na nią ponad milion ludzi.
Źródło: Unii Stowarzyszeń Chorych na Łuszczycę i ŁZS
