Wiele środowisk, w tym organizacje pacjenckie, branża farmaceutyczna, zgłosiło swoje uwagi do Polityki Lekowej Państwa. W jakim stopniu wzięto te głosy pod uwagę? Jakie zmiany zostały wprowadzone?
Jeśli chodzi o Politykę Lekową Państwa, jest to dokument strategiczny przyjęty przez rząd. Będzie on obowiązywał przez pięć najbliższych lat. Tworzony był zgodnie z rekomendacjami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, razem ze wszystkimi partnerami zarówno po stronie publicznej, jak i prywatnej: z naszymi partnerami społecznymi. W związku z tym, uważam, że jest to dokument wspólny. Nie jest to dokument tylko i wyłącznie MZ, rządu tylko taki, do którego swoje wnioski wniosło prawie sto podmiotów. A były one liczone w setkach. Bardzo często dotyczyły podobnych kwestii i dlatego były automatycznie uwzględniane. Dokument też ewoluował. Przyjęta wersja jest 92. Natomiast po konsultacjach społecznych dokonaliśmy w nim najgłębszych zmian, tak samo po recenzji WHO, dodaliśmy załączniki oraz odniesienie dokumentu do wytycznych Lancetu. Wprowadziliśmy harmonogram. Opisaliśmy finansowanie. Usunęliśmy z dokumentu fragmenty dotyczące suplementów diety, ponieważ nie są one lekami. I wprowadziliśmy wiele innych zmian. Oczywiście, nie wszystkie uwagi mogły być przyjęte. Wiele z nich wzajemnie się wykluczało. Rozumiem, że ich autorzy dbali o interesy swoich organizacji. Chcę podziękować wszystkim, którzy uwagi wnieśli. One przeważnie były konstruktywne. Też miejsce pacjenta w dokumencie zostało umocnione w ostatnich wersjach dokumentu.
Jeśli chodzi o politykę lekową państwa, co się zmieni w takich obszarach jak bezpieczeństwo, dostępność i jawność?
To bardzo pojemne pytanie. Zachęcam do lektury dokumentu. W rozdziale dotyczącym bezpieczeństwa, znajdą Państwo odniesienia dotyczące przejrzystości pewnych procesów, które się odbywają. To zwiększenie bezpieczeństwa, to oczywiście odpowiedzi na wyzawania, jakie mamy w systemie. Mieliśmy ostatnio problemy dotyczące złamania zimnego łańcucha dystrybucji szczepionek. Chcielibyśmy to mocniej zapisać. Mamy pewne wyzwania epidemiologiczne pojawiające się w systemie. Mamy ruchy proepidemiczne i powinniśmy do nich odpowiednio podejść, by nie wybuchła w Polsce epidemia, tak jak to się stało w niektórych krajach Europy Zachodniej, które zniosły obowiązek szczepień. Temu będą poświęcone pierwsze dyskusje na temat wdrożenia pierwszej części polityki lekowej dotyczącej profilaktyki, profilaktyki pierwotnej dokonywanej za pomocą szczepień.
Postęp w medycynie to finansowe wyzwanie dla systemu. Czy dzięki temu dokumentowi Polacy będą mieli leczyć się na światowym poziomie?
Co to znaczy na światowym poziomie? Najbogatszych krajów, jak Stany Zjednoczone czy Europa Zachodnia, nie stać na wszystkie rozwiązania, które są w systemie ochrony zdrowia. My będziemy starać się wzmacniać tę tendencję, aby finansować tylko te terapie, które są sprawdzone, efektywne i wpływają na tzw. twarde punkty końcowe (przedłużające życie i poprawiają jego jakość). Oczywiście, te rozwiązania muszą być efektywne kosztowo. A ta efektywność kosztowa to opłacalność odnosząca się już do poszczególnych państw. W Polityce Lekowej Państwa zapisaliśmy, że leki, leczenie farmakologiczne będzie miało proporcjonalny udział we wzrastających dochodach na ochronę zdrowia. W związku z czym, tej puli pieniędzy, które będziemy mogli przeznaczać na farmakoterapię i na nasze, mam nadzieję jeszcze bardziej racjonalne decyzje w systemie ochrony zdrowia, będzie więcej.
