Kiedy myślimy o rehabilitacji mamy zazwyczaj na uwadze pacjentów z uszkodzeniem układu ruchu. Ale są osoby, które cierpią na schorzenia układu wzroku. Na czym polega ich rehabilitacja?
Wielu ludzi, mimo rozwoju medycyny, wspaniałych lekarzy i szpitali, niestety ciągle traci wzrok. Co roku przybywa osób bezradnych wobec utraty widzenia. Są niesamodzielni w chodzeniu, czytaniu. I wydaje mim się że ich życie się skończyło, ponieważ nie potrafią wykonywać podstawowych czynności. Rehabilitacja osób, które tracą wzrok jest procesem nauki od nowa, metodami bezwzrokowymi, wykonywania różnych czynności. Ja mam białą laskę i potrafię z nią chodzić. Codziennie z nią chodzę do pracy i czuję się z nią bezpieczna. Jest to specjalna metoda chodzenia. Ludzie widzą, że ja jestem niewidoma, ale potrafię się tą laską posługiwać. Uczymy ludzi czytania bezwzrokowowego przy pomocy chociażby komputera, mową syntetyczną. Jest obecnie wiele urządzeń, które mają syntezę mowy i można korzystać z tych udogodnień. Sama mam smartfon, który mówi i dotykowo potrafię go obsłużyć. Mówi mi wszystko co potrzebuję. W ramach rehabilitacji dobieramy pomoce optyczne, ale przede wszystkim pomagamy w uporaniu się ze swoją psychiką, nastrojami prowadzącymi często do ciężkich schorzeń depresyjnych. Rozmowy z psychologiem są więc w ramach procesu rehabilitacji. Uczenie więc człowieka niewidomego od nowa robienia codziennych czynności np. jak się ubrać by nie wyglądać śmiesznie, jak dojść do nowych miejsc i nie narazić się na niebezpieczeństwa, jak czytać i zdobywać nowe informacje, a czasami nawet przekwalifikować się, bo mieliśmy wspaniały zawód, który kochaliśmy, a teraz musimy wykonywać inny. Tego właśnie uczy rehabilitacja, która w Polsce jest wykonywana głównie przez stowarzyszenia pozarządowe takie jak np. Polski Związek Niewidomych. I tam zapraszam ludzi mających problemy ze wzrokiem.