Ministerstwo Zdrowia zareagowało na publikacje dotyczące Wieloletniego Planu Finansowego Państwa, z którego wynika, że w perspektywie długookresowej nakłady na ochronę zdrowia będą rosnąć bardzo powoli (poziom 6 proc. miałyby osiągnąć w 2050 roku).
Warto przeczytać
W środę wieczorem dyrektor biura komunikacji Ministerstwa Zdrowia Sylwia Wądrzyk poinformowała, że szef resortu Łukasz Szumowski podczas posiedzenia Stałego Komitetu Rady Ministrów dotyczącego projektu Wieloletniego Planu Finansowego Państwa zwrócił się do Ministra Finansów o potwierdzenie, że wzrost wydatków na ochronę zdrowia będzie realizowany zgodnie z założeniami przyjętymi w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej, gwarantującej zwiększanie nakładów na ochronę zdrowia do 2024 r. do poziomu 6 proc. PKB.
Według rzeczniczki ministra zdrowia pojawiająca się w mediach teza, że WPFP nie przewiduje wzrostu nakładów na ochronę zdrowia opiera się na błędnej interpretacji danych, pochodzących z grupy roboczej Komisji Europejskiej.
– Wysokość nakładów na ochronę zdrowia relacjonowana do procentu PKB wynikająca z ustawy nie jest zagrożona – podkreśliła Sylwia Wądrzyk.
Dlaczego jednak minister zdrowia musiał podczas posiedzenia KSRM upewniać się, czy „wzrost wydatków na ochronę zdrowia będzie realizowany zgodnie z założeniami przyjętymi w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej”? Dlaczego nie mógł tego stwierdzić na podstawie lektury Wieloletniego Planu Finansowego Państwa, dotyczącego lat 2019-2022, a więc z całą pewnością okresu, którego dotyczy ustawa o świadczeniach (w 2019 roku nakłady mają wynieść 4,86 proc. PKB, w 2020 – 5,03 proc. a w 2022 – 5,55 proc. PKB, oczywiście z zastosowaniem reguły N-2, czyli wydatki odnoszone są do PKB sprzed dwóch lat)?
Odpowiedź jest prosta: w całym dokumencie nie ma innej informacji dotyczącej prognozy wydatków na ochronę zdrowia (w tym przede wszystkim skutków ustawy 6 proc. PKB na zdrowie dla budżetu państwa) niż nieaktualne, zdaniem resortu zdrowia, dane pochodzące z Komisji Europejskiej. Gdyby były, minister Łukasz Szumowski nie musiałby szukać u źródeł, czyli u ministra finansów, potwierdzenia, że realizacja ustawy jest niezagrożona.
