W najbliższy wtorek ZPP organizuje spotkanie, poświęcone analizie sytuacji finansowej, w jakiej znalazły się szpitale powiatowe po wejściu w życie ustawy gwarantującej nowe poziomy wynagrodzeń minimalnych pracowników działalności podstawowej oraz, co nie mniej ważne, przekazaniu przez NFZ decyzji o wysokości dodatkowego finansowania. Dyrektorzy szpitali, przedstawiciele samorządów lokalnych i eksperci będą też analizować wpływ innych czynników – takich jak inflacja i rosnące koszty funkcjonowania, dla stabilności finansowej placówek.
Ministerstwo Zdrowia i NFZ niezmiennie twierdzą, że zdecydowana większość szpitali – znacząco ponad 80 proc. – podpisało aneksy. Jednak, jak podkreślają eksperci, sam fakt podpisania aneksu nie oznacza, że szpital nie ma lub nie będzie mieć problemów w najbliższym czasie: aneksy podpisują również te placówki, które już zadeklarowały, że pieniędzy na podwyżki jest za mało. Dyrektorzy wybierają „mniejsze zło”, chcąc zapewnić sobie choć częściowe finansowanie wypłat, które tak czy inaczej będą musieli zrealizować. Część szpitali nie zdecydowała się jednak na zrealizowanie lipcowych wypłat w nowej wysokości – 10 sierpnia ich pracownicy dostali wynagrodzenie w „starej” wysokości oraz obietnicę wyrównania, gdy placówka otrzyma pieniądze z Funduszu. Pracownikom w tej sytuacji będą się należeć odsetki.
Minister zdrowia sugerował w pierwszej połowie sierpnia, że część szpitali powiatowych ma problemy dlatego, że występuje tam przerost zatrudnienia. Jednak szpitale powiatowe i ZPP już kilka lat temu wskazywały, że bardzo wysoki (i rosnący) udział kosztów pracy w strukturze budżetu placówek powiatowych nie jest związany z przerostem zatrudnienia. Odwrotnie – poszukując kadr, zwłaszcza lekarzy specjalistów, ale też innych pracowników medycznych, bez których szpital funkcjonować nie może – placówki są zmuszone do oferowania coraz wyższych stawek (najczęściej na kontraktach). Alternatywą jest ograniczanie działalności i zamykanie – czasowe lub tymczasowe – oddziałów, co przekłada się na problemy z wykonaniem kontraktu.
Ustawa o wynagrodzeniach minimalnych mocniej odbija się na szpitalach powiatowych po pierwsze ze względu na ich mniejszy kontrakt z NFZ (i tym samym większym udziale kosztów pracowniczych), po drugie – dużo mniejszy udział świadczeń kontraktowanych oddzielnie, poza ryczałtem. Zwiększenie wykonania kontraktu, które jako remedium na problemy również rekomendują Fundusz i MZ, niewiele da – bo większość świadczeń jest wykonywana w ramach ryczałtu. Więcej świadczeń to większe koszty a wpływy – albo żadne, albo nieproporcjonalnie niskie.
