Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa chirurgicznego

Bycie pielęgniarką w obecnych czasach nie jest rzeczą łatwą. Mimo, że jest to zawód autonomiczny, to zewsząd jesteśmy obserwowane, krytykowane i ciągle traktowane jako osoby do wykonywania zleceń. Potrzeba jasnych zasad gry. Gra toczy się o dostępność do opieki, realne umocowania prawne oraz szansę na zdrowie.

Pielęgniarstwo chirurgiczne jest jednym z najobszerniejszych działów.

Praca w oddziale chirurgicznym wymaga ogromnej wiedzy medycznej, pielęgniarka musi być przygotowana do kompleksowej opieki nad chorym, ale także musi umieć wyposażyć chorych i ich rodziny w wiedzę z zakresu: samokontroli, samoopieki, samopielęgnacji, co ma wpływ na dalszy rozwój choroby, ograniczenie do minimum jej następstw, oraz do powrotu do zdrowia i jego utrzymania. Najlepszy chirurg potrzebuje zgranego zespołu... Każdy medyk zdaje sobie z tego sprawę.

Przypominamy, że szkolenie specjalizacyjne, jest to rodzaj
kształcenia, który zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2014 r., poz. 1435 z późn. zm.) ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę/rza specjalistycznej wiedzy i umiejętności w określonej dziedzinie
pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz tytułu
specjalisty w tej dziedzinie.

Czas trwania specjalizacji to ok. 2 lat, zakończone egzaminem państwowym.

W zakresie umiejętności, pielęgniarka specjalistka w dziedzinie pielęgniarstwa
chirurgicznego potrafi wykonać wszelkie potrzebne czynności przygotowawcze do zabiegu operacyjnego, uwzględniając rodzaj zabiegu operacyjnego i rodzaj w trybie pilnym i planowym, określić cele, planować i realizować interwencje w odniesieniu do każdego pacjenta leczonego chirurgicznie.

Poza tym, posiada także wiele uprawnień do wykonywania czynności samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego, między innymi.:

Oceny stan odżywienia chorego w okresie przed- i pooperacyjnym oraz
dobranie dietę właściwej dla stanu klinicznego chorego;
Oceny natężenia bólu u chorego, również dziecka i podejmowanie działań
pielęgnacyjno-terapeutycznych związanych z niwelowaniem bólu;
Oceny stanu rany, także u dzieci, rozpoznawanie wczesnych objawów jej
zakażenia i dobranie środków, opatrunkowych do rodzaju rany i fazy jej
gojenia (rana urazowa, operacyjna, rany przewlekłe); zdejmowanie szwów;
Analizy dokumentacji medycznej (m.in. karty informacyjne leczenia
szpitalnego, skierowanie do szpitala);
Przeprowadzenia ukierunkowanego badania fizykalnego dorosłego;
Rozpoznawania i różnicowania objawów otrzewnowych;
Wykonania badania palcem przez odbyt;
Interpretowanie podstawowych wyników badań laboratoryjnych krwi i moczu;
Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego, również dziecka,
uwzględniając rodzaj zabiegu operacyjnego i rodzaj znieczulenia w trybie
pilnym i planowym, planowanie i realizowanie interwencji w odniesieniu do
każdego pacjenta leczonego chirurgicznie;
Rozpoznanie stanów zagrożenia życia u chorych leczonych chirurgicznie;
Dokonanie wstępnej oceny ciężkości urazów, ocena stanu świadomości
chorych oraz uczestniczenie w diagnostyce urazów;
Oceny ryzyka wystąpienia powikłań u chorego w opatrunku gipsowym, na
wyciągu i po zabiegu operacyjnym oraz wdrożenie sposobu profilaktyki
powikłań;
Podłączanie chorego do urządzeń monitorujących i pomiarowych oraz
interpretacja odczytywanych parametrów i wyników badań diagnostycznych;
Udzielanie pacjentowi informacji dotyczącej doboru obuwia i/lub przyszłego
zaopatrzenia ortopedycznego;
Oceny stanu dziecka po urazie;
Prowadzenie oceny stanu pacjenta z uwzględnieniem monitorowania stanu
układu oddechowego, krążenia, centralnego układu nerwowego oraz
podstawowych badań laboratoryjnych (gazometrii krwi włośniczkowej,
stężenia glukozy we krwi, stężenia elektrolitów we krwi);
Podejmowanie decyzji o podjęciu działań ratunkowych lub odstąpieniu od
czynności ratunkowych;
Prowadzić podstawową i zaawansowaną resuscytację krążeniowo-oddechową
u osób dorosłych, dzieci, niemowląt, według obowiązujących wytycznych;
Wykonać intubację dotchawiczą w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia bez
użycia środków zwiotczających oraz prowadzić wentylację zastępczą;
Wykonać EKG, defibrylację z użyciem AED i manualnego defibrylatora;
Opatrzyć rany, tamować krwotoki, unieruchomić złamania, zwichnięcia i
skręcenia;
Unieruchomić kręgosłup ze szczególnym uwzględnieniem odcinka szyjnego;
Rozpoznać zagrożenia w miejscu zdarzenia oraz przygotować pacjenta do
transportu kwalifikowanego;
Wykonać segregację medyczną i koordynować działania medyczne na miejscu
zdarzenia, odebrać poród w warunkach poza szpitalnych.