Rozporządzenie wprowadza zmiany w zakresie doprecyzowania możliwości udzielania świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności również w podstawowej opiece zdrowotnej.
Aktualna sytuacja prawna nie stanowi bariery dla sprawowania opieki nad pacjentami za pośrednictwem narzędzi teleinformatycznych. Zgodnie bowiem z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2019 r. poz. 537, z późn. zm.) lekarz orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu lub zbadaniu jej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Dodatkowo przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190, z późn. zm.), zwanej dalej „u. o. d. l.” przewidują możliwość udzielania świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Stanowi o tym m.in. art. 3 ust. 1 i ust. 2a u. o. d. l. Niemniej jednak możliwość udzielania świadczeń za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności powinna wynikać wprost również z innych przepisów prawa. W związku z powyższym w projekcie rozporządzenia doprecyzowuje się kwestię udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w warunkach ambulatoryjnych, tj. przez bezpośredni kontakt ze świadczeniobiorcą lub na odległość przy użyciu systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Projekt: TU
Źródło: RCL
