Do konsultacji społecznych trafił projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardów organizacyjnych opieki zdrowotnej dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą w dziedzinie radiologii i diagnostyki obrazowej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.
W projekcie rozporządzenia określono m. in. kwalifikacje lekarza, który może wykonywać usługę teleradiologiczną, tj. ocenę i opis badania radiologicznego poza miejscem akwizycji obrazu radiologicznego albo telekonsultację, oraz relacje między podmiotami zlecającym i świadczącym usługę teleradiologiczną, jak również zakres ich odpowiedzialności. Jednocześnie wskazano, iż podstawą wykonania usługi teleradiologicznej będzie zlecenie wystawione przez podmiot zlecający. Ponadto zdefiniowano podstawowe elementy oceny i opisu badania radiologicznego wykonywanego w ramach teleradiologii, pełniącego kluczową rolę w procesie diagnostyczno-terapeutycznym.
Istotnym elementem projektowanej regulacji są przepisy zobowiązujące podmioty wykonujące działalność leczniczą zlecające usługę teleradiologiczną do stałej kontroli, jakości tych usług oraz jej dokumentowania. Stałemu nadzorowi i monitoringowi podlegać będą: prawidłowość wykonywania badań radiologicznych, ocena zgodności i kompletności informacji zawartych w skierowaniu na badanie radiologiczne oraz w opisie tego badania, analiza błędów diagnostycznych, analiza problemów technicznych i diagnostycznych oraz sposób ich rozwiązywania.
Ponadto, w załączniku do rozporządzenia określono wymagania realizacji za pośrednictwem systemów teleinformatycznych badań radiograficznych, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego oraz cyfrowej angiografii subtrakcyjnej. Obejmują one kwestie związane z organizacją udzielania świadczeń w ramach teleradiologii oraz wyposażeniem w sprzęt i aparaturę medyczną.
To dopiero początek
Przepisami ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991) wprowadzono do porządku prawnego rozwiązania ułatwiające udzielanie świadczeń zdrowotnych w modelu telemedycyny, co dało realną podstawę implementacji technologii informacyjno-komunikacyjnych do praktyki klinicznej. Jednym z rodzajów usług telemedycznych jest telediagnostyka, koncentrująca się na opisie badań dokonywanym na podstawie medycznych danych multimedialnych, przesyłanych za pomocą sieci teleinformatycznych. Najbardziej rozpowszechnioną w praktyce medycznej formą telediagnostyki jest teleradiologia. Umożliwia ona podmiotom wykonującym działalność leczniczą efektywniejsze wykorzystanie posiadanych zasobów, a lekarzom specjalistom w dziedzinie rentgenodiagnostyki lub radiologii, lub radiodiagnostyki, lub radiologii i diagnostyki obrazowej – optymalizację i usprawnienie pracy zespołowej oraz wymianę danych klinicznych „na odległość”.
Resort pracuje obecnie nad osobną dużą nowelizacją informatyzacyjną. Nie są jednak jeszcze znane szczegóły. Znamy jedynie terminy wejścia w życie poszczególnych elementów projektu: E-skierowania (styczeń 2021 r.), E-recepty (1 stycznia 2020 r.), pozostała e-dokumentacja medyczna (1 stycznia 2019 r.).
