"Wytyczne postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w raku nerkowokomórkowym zostały przygotowane w celu poprawienia rokowania chorych, co zależy od wczesnego i prawidłowego rozpoznawania nowotworu oraz stosowania kompleksowego leczenia z uwzględnieniem nowoczesnych metod. Oba warunki tłumaczą fakt udziału przedstawicieli wielu specjalności w przygotowaniu obecnych wytycznych. Wytyczne wskazują na racjonalne korzystanie z dostępnych metod diagnostycznych, przedstawiają współczesne możliwości postępowania chirurgicznego oraz odnoszą się do nowych metod leczenia systemowego. Opracowanie zawiera odniesienie do sytuacji klinicznych, które wymagają kompleksowego podejścia – przykładem jest postępowanie u chorych na raka nerkowokomórkowego z tzw. czopem nowotworowym w układzie żylnym lub zróżnicowane – zależne od kategorii rokowniczej i liczby przerzutów – wykorzystywanie cytoredukcyjnej nefrektomii w zaawansowanym stadium nowotworu. W zakresie leczenia systemowego wytyczne odnoszą się do wszystkich metod, które posiadają wartość ocenioną w prospektywnych badaniach klinicznych. Wytyczne zawierają wskazania do stosowania wielokinazowych inhibitorów angiogenezy (sunitynib, pazopanib, kabozantynib, aksytynib, sorafenib) oraz leków blokujących punkty kontrolne odpowiedzi immunologicznej (niwolumab i ipilimumab) w zależności od kategorii rokowniczych i linii leczenia, a także uwzględniają możliwość leczenia trzeciej linii w oparciu o racjonalne przesłanki naukowe. Odnoszą się również do skojarzonego leczenia z udziałem immunoterapii i leków antyangiogennych (np. pembrolizumab lub awelumab w połączeniu z aksytynibem).
Uważam, że wytyczne wskazują na konieczność coraz większej personalizacji przeciwnowotworowego leczenia – poszczególne metody powinny być dobierane w zależności od charakterystyki klinicznej (w tym – czynniki decydujące o kategorii rokowniczej oraz charakter objawów i zasięg nowotworu). Wytyczne uzasadniają również racjonalne korzystanie z możliwości sekwencyjnego (np. wymienne stosowanie kabozantynibu i immunoterapii w zależności od klinicznej charakterystyki chorych). Należy – przy tym – pamiętać o różnicach w postępowaniu w sytuacji tzw. choroby oligometastatycznej, gdzie większy udział może mieć leczenie chirurgiczne lub stereotaktyczna radioterapia. Dodatkową – istotną – częścią wytycznych jest odniesienie się do raka nerki o typie histologicznym innym niż rak jasnokomórkowy. Niezależnie od niewielkiej częstości występowania chorzy na nie-jasnokomórkowe nowotwory nerki stanowią poważny problem z uwagi na bardzo ograniczony udział w badaniach klinicznych, a – z drugiej strony – często wykazują bardzo niewielką podatność na stosowane standardowo leczenie.
Postępowanie w raku nerkowokomórkowym jest związane z kontrowersjami w wielu obszarach. Obecne wytyczne nie pomijają wspomnianych zagadnień, które są nadal przedmiotem dyskusji – wskazują jednocześnie możliwe do rozważenia opcje postępowania. Autorzy opracowania zmierzają w kierunku uzyskania możliwie największej wieloaspektowości podejścia do zagadnień spotykanych w praktyce klinicznej."
IPS-DR-PL-000020
