Poniżej zamieszczamy uzasadnienie projektu.
Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.). Wydanie rozporządzenia jest związane z koniecznością określenia terminów trwania izolacji i kwarantanny w przypadku choroby
wywołanej wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19). Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia pacjenci z rozpoznaniem COVID-19 powinni podlegać 10-dniowej izolacji (w przypadku braku objawów) lub izolacji minimum 13-dniowej w przypadku wystąpienia objawów, z zastrzeżeniem, że ostatnie 3 dni muszą przebiegać bez gorączki oraz
bez objawów ze strony układu oddechowego.
Uwzględnienie tej rekomendacji będzie skutkowało wprowadzeniem zmiany stanowiącej, że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej sprawujący opiekę nad pacjentem, w przypadku osób kierowanych do izolacji domowej z rozpoznaniem COVID-19, podejmuje decyzję o zakończeniu izolacji, uwzględniając kryteria określone w projektowanych przepisach.
W szczególnych przypadkach związanych ze stanem klinicznym pacjenta (jak immunoniekompetentność - upośledzenie układu odpornościowego) czas trwania izolacji może być wydłużony do 20 dni. W przypadku personelu medycznego, osób sprawujących opiekę nad pensjonariuszami DPS lub w przypadkach uzasadnionych klinicznie przesłanką do zwolnienia
z izolacji może być dwukrotny negatywny wynik testów wykonanych w odstępie 24 godzin.
Projekt obejmuje również zmiany odnoszące się do okresu obowiązkowej kwarantanny z powodu narażenia na zakażenie SARS-CoV-2 u osób, u których nie wystąpiły objawy choroby COVID-19 w przypadku choroby wywołanej wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19), albo styczności ze źródłem zakażenia. Okres ten ulega zakończeniu po 10 dniach licząc od dnia następującego po ostatnim dniu odpowiednio narażenia albo styczności. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach, będzie mógł zdecydować o skróceniu albo zwolnieniu z obowiązku odbycia kwarantanny.
Przedmiotowe zmiany uzasadnione są rekomendacjami CDC (Centers for Disease Control and Prevention). Wynika
ona z oparcia się o dane naukowe, zgodnie z którymi pacjent w określonych sytuacjach
klinicznych jest praktycznie niezakaźny.
W projekcie rozporządzenia uwzględniono również przepis przejściowy, odnoszący się do obecnego stanu prawnego, w świetle którego obowiązkowa kwarantanna ulegała zakończeniu również po 24 godzinach od zamieszczenia przez medyczne laboratorium diagnostyczne w odpowiednim systemie informatycznym negatywnego wyniku testu diagnostycznego w
kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych.
Projekt rozporządzenia przewiduje, iż wejdzie ono w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia ze względu na konieczność wdrożenia nowych rekomendacji WHO dotyczących czasu trwania izolacji. Ponadto zawarto regulacje przejściową, zgodnie z którą okres obowiązkowej kwarantanny odbywanej na podstawie zmienianego rozporządzenia w przypadku osoby, która uzyskała ujemny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARSCoV-2 wykonanego przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, albo osoby, której obowiązkowa kwarantanna trwała już co najmniej 10 dni, trwa nie dłużej niż do dnia następującego po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Rozporządzenie nie wymaga przedstawienia właściwym organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji lub uzgodnienia.
Rozporządzenie nie podlega notyfikacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597).
Projekt rozporządzenia nie będzie miał wpływu na działalność mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców..
Rozporządzenie nie jest sprzeczne z prawem Unii Europejskiej.
Źródło: RCL
