Zależność pomiędzy selenem a zapadalnością na nowotwory sugerowali już autorzy badań prowadzonych pod koniec XX wieku. Przykładowo - Schrautzer, Shamberger i Schwarz, badając swoich pacjentów zauważyli, że osoby chore na raka mają bardzo niski poziom selenu we krwi.
Nie do końca wiadomo w jaki sposób selen działa i jak chroni przed rakiem, ale przypuszcza się, że będąc antyoksydantem, zmniejsza szkodliwe procesy utleniania w komórkach, nie dopuszcza do ich deformacji i uszkodzeń genetycznych DNA, a więc sprzyja prawidłowemu rozwojowi tkanek. Selen przeciwdziała również uszkodzeniom chromosomów zawierających genetyczny materiał – kontroluje życie komórek i ich normalne rozmnażanie.
Zawartość selenu w pożywieniu – zbożach, warzywach, grzybach jest ściśle związana z położeniem geograficznym i ilością tego pierwiastka występującą w glebie i wodzie. Ogólnie rzecz ujmując gleba na terenie Polski jest uboga w selen, dlatego większość Polaków ma jego niedobory. Nie należy jednak samodzielnie suplementować tego pierwiastka, bo zbyt duże stężenie w organizmie może powodować skutki uboczne (nadciśnienie, cukrzycę typu 2 czy zaburzenia gospodarki lipidów).
Naturalnym źródłem tego pierwiastka są borowiki, orzechy brazylijskie, orzechy nerkowca, owoce morza i ryby (szczególnie śledzie), czosnek i cebula, kiełki zbóż i pełnoziarniste pieczywo. Ważnym jego źródłem jest też sól morska lub kopalniana, natomiast absolutnym wrogiem są słodycze - w ich obecności przestajemy przyswajać selen.
Jakie mogą być symptomy niedoboru selenu? Do takich objawów należą: ciągłe zmęczenie, osłabienie mięśni, częste przeziębienia, brak odporności, opryszczka i stany zapalne skóry, kłopoty z płodnością u mężczyzn.
W szczecińskiej pracowni Read-Gene kierowanej przez prof. Jana Lubińskiego, specjalizującego się w genetyce molekularnej i patologii, opracowano autorski test badania poziomu selenu. Badanie polega na oznaczeniu jego poziomu w surowicy, przy wyniku uwzględnia się płeć i wiek badanego i aktualne normy populacyjne.
Źródło: materiały prasowe
