Ministerstwo Zdrowia chce, by pacjent, potrzebujący pomocy medycznej poza godzinami funkcjonowania POZ, w pierwszej kolejności korzystał z telefonicznej konsultacji zapewnianej przez platformę. Jeśli problem wymagałby osobistej wizyty, mógłby skorzystać z pomocy centrum pomocy doraźnej. Teleporad udzielaliby zarówno lekarze jak i pielęgniarki czy położne pod ogólnopolskim numerem (funkcjonującym już w tej chwili, 800 137 200). Najpierw przeprowadzany byłby wywiad z pacjentem, aby ocenić czy potrzebuje on teleporady czy skierowania do centrum lub wezwania pogotowia.
Platforma miałaby funkcjonować od poniedziałku do piątku w godzinach od 18.00 do 8.00 dnia następnego oraz w soboty, niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy w godzinach od 8.00 dnia danego do godziny 8.00 dnia następnego.
Ministerstwo Zdrowia chce, by pacjenci poprzez platformę otrzymywali pomoc w przypadku zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, nie będącego stanem nagłym, ale też otrzymywali informacje o wolnych terminach przyjęć w centrach (te będą zobowiązane do przekazywania aktualnych informacji o wolnych terminach).
Centra będą zapewniały nie tylko świadczenia z zakresu nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, ale także wybrane świadczenia z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Jak wyjaśnia MZ, „w związku z ograniczonymi zasobami kadry medycznej oraz koniecznością uwzględnienia i nie dublowania zakresu świadczeń zabezpieczanych przez funkcjonujące na terenie danego powiatu szpitale, zakres świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, zabezpieczanych przez poszczególne centra może się różnić”. Pełny zakres świadczeń specjalistycznych centrum będzie obowiązane zapewnić tylko w przypadku, gdy na terenie danego powiatu nie ma szpitala, który udziela tych świadczeń.
Przy określeniu wykazu świadczeń, które centrum powinno zapewniać wykorzystano dotychczasowe doświadczenia i to jakie są najczęściej zgłaszane potrzeby zdrowotne związane z wystąpieniem nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia.
Centra mają funkcjonować od poniedziałku do piątku w godzinach 18.00-24:00 oraz w soboty, niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy w godzinach od 8.00-24:00.
Jakie pojawiają się wątpliwości?
System ma odciążyć nocną pomoc lekarską i SOR-y, bo w tej chwili duża część pacjentów trafia tam albo z błahymi dolegliwościami, albo przeciwnie – z problemami poważnymi, ale które powinny być diagnozowane i leczone gdzie indziej, w POZ lub AOS. Eksperci obawiają się, że tacy pacjenci i tak znajdą sposób, żeby obejść system, jeśli w tym podstawowym nadal będą musieli tygodniami (miesiącami) czekać na badania. Podstawowym problemem są trudności w dostępie do AOS.
Inna wątpliwość dotyczy tego, czy platforma (infolinia) spełni rolę gatekeepera – i w jakim stopniu. Czy, poza najbardziej oczywistymi przypadkami, gdy pacjent usłyszy, że ze stanem podgorączkowym czy lekką biegunką nie ma co udawać się do centrum pomocy doraźnej a tym bardziej na SOR, dyżurujący pod telefonem lekarze (można się domyślać, że raczej młodsi stażem), pielęgniarki czy jeszcze inni profesjonaliści medyczni nie będą jednak rekomendować wizyty osobistej – na wszelki wypadek. Tak, jak (zbyt) często wysłania karetki ZRM nie odmawiają dyspozytorzy, jeśli tylko mają możliwość zadysponowania.
Kolejna wątpliwość, a może paradoks: teleporady są złe, jeśli udzielają ich swoim (a więc z reguły znanym sobie) pacjentom, lekarze POZ, mający dostęp do danych zdrowotnych pacjenta, a są dobre, gdy udziela ich przypadkowy profesjonalista medyczny nieznanej sobie osobie? Eksperci punktują, że bez dostępu przynajmniej do podstawowej dokumentacji medycznej pacjenta może to rodzić poważne problemy.
