Do dokładnej i szybkiej diagnostyki grypy wymagana jest wiedza o grypie sezonowej i wszelkich krążących szczepach, nowych podtypach wirusa, świadomość zagrożeń i możliwości ograniczeń w przeprowadzaniu laboratoryjnych testów diagnostycznych. Im szybciej nowy wirus pandemiczny zostanie zidentyfikowany, tym wcześniej można podjąć działania w celu odizolowania przypadków oraz można zainicjować inne środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się wirusa w społeczeństwie.
Należy opracować procedury i definicję przypadku zakażenia wirusem grypy sezonowej. Standardowo charakteryzują się następującymi objawami:
- nagłe wystąpienie gorączki
- nagłe wystąpienie objawów ze strony układu oddechowego
- bóle mięśni
- bóle głowy
- ból gardła
- katar
- uczucie ogólnego rozbicia
- światłowstręt
- dzieci mogą mieć infekcje ucha i/lub objawy żołądkowo-jelitowe.
Wrażliwość i swoistość objawów klinicznych i objawów infekcji grypy różnią się w zależności od wielu czynników, w tym wieku pacjenta, statusu szczepienia, statusu hospitalizacji, stopnia współwystępowania innych czynników zakaźnych, wywołujących choroby układu oddechowego i odsetka populacji zarażonej wirusem grypy. Występowanie grypy sezonowej w znacznym stopniu pokrywa się z występowaniem innych wirusów i bakteryjnych infekcji dróg oddechowych. Definicje przypadków i testy laboratoryjne pomagają w różnicowaniu tych infekcji. Jednak klinicyści muszą zawsze mieć świadomość, że występują koinfekcje z bakteryjnymi infekcjami układu oddechowego.
W okresach między pandemią i podczas pandemii wykorzystuje się diagnostyczne testy laboratoryjne. Istnieje wiele technik laboratoryjnych wykorzystywanych do identyfikacji wirusów grypy, w tym szybki test, reakcja RT-PCR i izolacja wirusa. Do potwierdzenia zakażenia wirusem grypy rekomenduje się analizy z wykorzystaniem metod biologii molekularnej. Może to dostarczyć konkretnych informacji na temat podtypu wirusa grypy i zapewnić informacje na temat wrażliwości na leki przeciwwirusowe [1, 8-10, 15-19]. Materiał kliniczny do badań diagnostycznych w kierunku potwierdzenia obecności wirusa grypy stanowią:
- wymaz z gardła
- wymaz z nosa
- wymaz z nosogardzieli
- aspirat lub popłuczyny z nosogardzieli
- popłuczyny z nosa popłuczyny z drzewa oskrzelowego
- płyn mózgowo-rdzeniowy
- wysięk z ucha środkowego
Diagnoza kliniczna grypy pandemicznej
Kliniczne objawy grypy pandemicznej są podobne do objawów grypy sezonowej, ale u wielu pacjentów mogą mieć cięższy przebieg oraz mogą wpłynąć na młodszą część populacji. Przy diagnostyce pacjentów we wszystkich fazach pandemii istotne jest wykrywanie infekcji nowym podtypem, na który populacja nie będzie odporna, który będzie zdolny do łatwego przenoszenia się z człowieka na człowieka, powodując chorobę u dużej liczby zakażonych. Może być to związane z podróżami międzynarodowymi do krajów azjatyckich, gdzie jest duże narażenie zetknięcia sięz zakażonym drobiem lub dzikim ptactwem. Lekarze w oddziale ratunkowym przeprowadzający wywiady z pacjentami z objawami grypopodobnymi powinni pytać o historię podróży. Pacjent, który odbył podróż do kraju dotkniętego nowymi wirusami grypy, u którego występują objawy grypopodobne może być uznawany za zakażonego wirusem grypy. Inkubacja wirusa w przypadku grypy sezonowej zazwyczaj wynosi od 1 do 4 dni, ale nowe podtypy wirusów grypy mogą mieć wydłużone okresy inkubacji, prawdopodobnie do 10 dni. Osoby, które opiekują się zakażonymi zwierzętami, personel laboratoryjny i pracownicy, którzy opiekują się pacjentami są narażeni na zarażenie się wirusem . Obecnie za wysoce patogenny szczep uważa się wirus podtypu A/H5N1/HPAI, który wykazuje największy potencjał do mutacji w wirusa pandemicznego. Może on zostać rozpowszechniony i powodować u ludzi chorobę i zgon.
Diagnostyka laboratoryjna grypy pandemicznej
Testy RT-PCR powinny zostać wykonane, gdy pacjent ma ciężką chorobę układu oddechowego [26, 29]. Lekarze powinni jak najszybciej zgłosić podejrzenie przypadku grypy wysoce patogennej do jednostek kierujących nadzorem nad grypą w Polsce i postępować wg wytycznych. Próbę kliniczną pobraną od pacjentów charakteryzujących się ciężkim przebiegiem lub od tych, których choroba zakończyła się zgonem, należy bezwzględnie przesłać do Zakładu Badania Wirusów Grypy, Krajowy Ośrodek ds. Grypy w NIZP-PZH, z dołączoną pełną dokumentacją przebiegu choroby.
Transmisja wirusa grypy
Informacje na temat transmisji wirusa grypy sezonowej opierają się na wcześniejszych epidemiach grypy. Jednak charakterystyka transmisji wirusa pandemicznego nie będzie znana aż do dnia rozpoczęcia pandemii. Należy ustalić procedury mające na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się zakażeń wirusami grypy, biorąc pod uwagę różne typy transmisji.
Transmisja z pacjenta na pacjenta polega na zakażaniu się od osób chorych znajdujących się w pobliżu. Osoba może rozwinąć objawy w ciągu 1 do 4 dni po ekspozycji . Wyróżnia się główne typy transmisji:
- transmisja kropelkowa
- bezpośredniego kontaktu (transmisja kontaktowa)
- kontakt z aerozolam
Wzorce epidemiologiczne sugerują, że transmisja kropelkowa jest główną drogą rozprzestrzeniania się grypy. Pacjenci będą podatni na zakażenie poprzez krople wytwarzane podczas kaszlu, kichania lub rozmowy, lub podczas zabiegów m.in. bronchoskopii. Krople mogą dostać się do organizmu poprzez spojówkę oka, błony śluzowe żołądka, usta lub nos. Kropelki podróżują na odległość tylko około 1 m i nie pozostają w powietrzu, więc specjalna wentylacja i ochrona dróg oddechowych nie są wymagane, aby zapobiec tego rodzaju transmisji. Transmisja powietrzna jest sposobem rozprzestrzeniania się wirusa poprzez małe cząstki zakaźne, które mogą być łatwo rozprowadzane przez prądy powietrzne do osób podatnych na zakażenie i przemieszczać się na znaczne odległości. Wnikają głęboko do płuc, gdzie mogą doprowadzić do infekcji. Obecność transmisji powietrznej wskazywałaby na potrzebę wprowadzenia procedur wentylacyjnych i ochrony dróg oddechowych większą niż w przypadku maski chirurgicznej.
Fazy pandemii i odpowiadające im działania
Pandemia grypy będzie miała wpływ na zachorowalność i umieralność na całym świecie. Będzie wymagała długotrwałej reakcji na dużą skalę oraz szybkiego reagowania ze strony systemu opieki zdrowotnej w skali regionalnej i krajowej. Ponieważ pandemia grypy może szybko osłabić możliwości służby zdrowia (szpitali, ambulatoriów, klinik, środowiska przedszpitalnego, prywatnego systemu opieki zdrowotnej) planowanie powinno dotyczyć:
- wewnętrznej kontynuacji opieki nad pacjentami
- koordynacji współpracy z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi zakładami opieki zdrowotnej.
- podejmowania działań wynikających z ustawy z dnia 5 grudnia 2008 o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi art.46. ust.1 stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia, na wniosek Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego Minister właściwy ds. zdrowia w porozumieniu z Ministrem właściwym ds. administracji publicznej ogłasza i odwołuje w drodze rozporządzenia stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, jeśli wzrost liczby zachorowań obejmuje obszar więcej niż jednego województwa. W konsekwencji minister właściwy ds. spraw zdrowia lub wojewoda mogą nałożyć obowiązek szczepień ochronnych na inne osoby, niż określone w ustawie (art.17 ust.10 pkt 2). Zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi art.47. ust.1 pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, mogą być skierowane do pracy przy zwalczaniu epidemii. Dodatkowo do realizacji zadań zawartych w Polskim Planie Pandemicznym mogą być zaangażowane inne osoby, jeśli ich skierowanie jest uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów kierujących zwalczaniem epidemii. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 3, Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia programy zapobiegania i zwalczania określonych zakażeń lub chorób zakaźnych, wynikających z sytuacji epidemiologicznej w Kraju lub międzynarodowej. Zadania objęte programami są realizowane przez podmioty wskazane w programach na podstawie umów zawieranych przez właściwych ministrów i finansowane są z budżetu państwa (art.4. ust.2). Warunki współpracy oraz udziału w realizacji zadań przy zwalczaniu pandemii powinny być określone na drodze umów zawieranych z poszczególnymi ministerstwami.
8. Obowiązki placówki opieki zdrowotnej w etapie przed pandemią
- opracowanie strategii planowania i podejmowania decyzji w przypadku pojawienia się wirusa grypy pandemicznej
- określanie roli dla osób odpowiedzialnych za koordynację działań podjętych w ramach planu pandemicznego, za koordynację komunikacji, wdrożenie zaleceń jednostek zdrowia publicznego, opracowanie procedur bezpieczeństwa i planów działania
- wyznaczenie multidyscyplinarnego komitetu ds. pandemii, obejmującego nie tylko lekarzy i pielęgniarki z oddziałów zakaźnych, lecz również diagnostów laboratoryjnych ze specjalizacją w dziedzinie mikrobiologii oraz pulmonologów, kardiologów, neurologów i psychologów, którzy będą opiekować się zarówno chorymi i ich rodzinami, jak i personelem medycznym;
- wzmocnienie działania menadżerów przy wdrażaniu szkoleń i egzekwowanie praktyk mających na celu ochronę pracowników i pacjentów;
- określenie niezbędnego personelu medycznego i niemedycznego, w tym administracji, kierowców, personelu sprzątającego/utylizującego materiały zakaźne i pełnionych przez nich funkcji;
- rozpoznanie braków, w tym potencjalnych braków kadrowych i braków/limitów pomieszczeń mogących przyjąć pacjentów z podejrzeniami zakażeń;
- ewidencja środków ochrony indywidualnej, produktów medycznych w tym leków, łóżek, respiratorów etc.;
- przygotowanie planów awaryjnych, zapewniających ciągłość pracy placówek medycznych; •
- przeszkolenie osób na role przywódcze;
- opracowanie procedur pracy w sytuacji kryzysowej na poziomie lokalnym, wojewódzkim i krajowym;
- przygotowanie procedur zapewniających ciągłość pracy personelu medycznego, w tym laboratorium, przez nawiązanie współpracy z laboratorium referencyjnym;
- przygotowanie procedur zapewniających dostępność środków ochrony indywidualnej dla personelu szpitali/przychodni/klinik, dostępność leków antygrypowych i innych niezbędnych w procesie leczenia, szczepionki przeciw wirusowi pandemicznemu, środków dezynfekujących itp.;
- opracowanie planów dotyczących sposobu informowania pacjentów o zagrożeniach, w tym procedur działania punktu informacyjnego;
- zidentyfikowanie łańcucha dostaw, również na okoliczność przerw w dostawie produktów medycznych i innych, dostępu do krytycznych zapasów, w tym środków ochrony indywidualnej;
- opracowanie planów nadzoru nad chorobami, izolacji i kwarantanny, klinicznej oceny i diagnozy, w tym procedur wykonywania badań diagnostycznych (tzw. „testy przyłóżkowe” i potwierdzenia za pomocą metod biologii molekularnej);
- opracowanie planów kryterium zdolności szpitali i klinik do przyjęcia określonej liczby pacjentów, komunikacji między poszczególnymi jednostkami, komunikacji między punktami krytycznymi w szpitalach (np. SOR, OIOM);
- opracowanie planów dostępu do pełnej infrastruktury obiektu (liczba dostępnych łóżek, izolatek) na okoliczność wzrostu liczby osób kierowanych na leczenie ambulatoryjne;
- określenie posiadanych zasobów ludzkich, tj. liczby zatrudnionych pracowników oraz określenie tych, którzy będą mieli kontakt z pacjentami zakażonymi wirusem na poszczególnych etapach leczenia;
- opracowanie planów kształcenia i szkolenia personelu, oceny zdrowia pracowników, w tym liczby zaszczepionych przeciwko grypie;
- określenie procedur stosowania i podawania szczepionki pandemicznej i leków antywirusowych pracownikom narażonym na kontakt z potencjalnie zakażonymi pacjentami w ramach chemoprofilaktyki;
- opracowanie procedur postępowania w przypadku zgonów, np. przechowywanie, kwarantanna, pojemność magazynowa chłodni w kostnicach szpitalnych, procedury postępowania dla pracowników kostnicy i patomorfologów, planowanie powinno być dostosowane do konkretnego obiektu;
- opracowanie planów monitorowania stanu zdrowia pacjentów, w tym określenie liczby pacjentów z grup podwyższonego ryzyka;
- określenie liczby zaszczepionych pacjentów przeciwko grypie, promowanie szczepień ochronnych;
- określenie liczby potrzebnych szczepionek pandemicznych, niezbędnej do zaszczepienia pacjentów oraz kryteriów kierowania na szczepienie;
- opracowanie procedur postępowania w przypadku wzrostu liczby zgonów z powodu powikłań pogrypowych
JEŚLI POTWIERDZĄ SIĘ ZACHOROWANIA ZA GRANICĄ W PAŃSTWACH OŚCIENNYCH
OBOWIĄZKI PLACÓWKI SŁUŻBY ZDROWIA PODCZAS PANDEMII (POZIOMY 1 - 5)
- zwiększenie nadzoru instytucjonalnego pacjentów oraz personelu placówki/kliniki w zakresie potwierdzania wystąpienia chorób grypopodobnych- wykonywanie badań diagnostycznych u osób z objawami zakażenia;
- nawiązanie komunikacji z lokalnymi, wojewódzkimi w tym Wojewódzkimi Stacjami Sanitarno-Epidemiologicznymi i krajowymi jednostkami ds. spraw Nadzoru nad Grypą w Polsce, przede wszystkim z Zakładem Badania Wirusów Grypy, Krajowy Ośrodek ds. Grypy w NIZP-PZH, w tym nawiązanie kontaktu z laboratorium referencyjnym;
- wdrożenie procedur objętych planem gotowości placówek medycznych na wypadek wystąpienia pandemii grypy, zapewniających dostępność środków ochrony indywidualnej dla personelu szpitali/przychodni/klinik, dostępność leków antygrypowych i innych niezbędnych w procesie leczenia, szczepionki przeciw wirusowi pandemicznemu, środków dezynfekujących itp.;
- wdrożenie procedur informujących pacjentów o sytuacji w kraju i za granicą, np. aktywacja strony internetowej, działania punktu informacyjnego i gorącej linii.
JEŚLI W POLSCE POJAWIĄ SIĘ ZACHOROWANIA SZCZEPEM PANDEMICZNYM
- aktywacja procedur ochronnych dla personelu i pacjentów, w tym praktyk chemoprofilaktyki i ograniczenie kontaktów personalnych (zastosowanie komunikacji telefonicznej, wideokonferencji oraz komunikacji via e-mail);
- aktywacja planu pandemicznego przez uwolnienie rezerw leków antygrypowych i leków przeciwzapalnych;
- odizolowanie pacjentów z podejrzeniem infekcji wirusem pandemicznym;
- wykonanie wstępnych badań przy użyciu tzw. „testów przyłóżkowych”;
- rozpoznanie braków, w tym potencjalnych braków kadrowych i braków/limitów pomieszczeń mogących przyjąć pacjentów z podejrzeniami zakażeń;
- ewidencja środków ochrony indywidualnej, produktów medycznych w tym leków, łóżek, respiratorów etc.;
- przygotowanie planów awaryjnych, zapewniających ciągłość pracy placówek medycznych;
- przeszkolenie osób na role przywódcze;
- opracowanie procedur pracy w sytuacji kryzysowej na poziomie lokalnym, wojewódzkim i krajowym;
- zidentyfikowanie patogenu poprzez wykonywanie badań laboratoryjnych metodami biologii molekularnej, celem potwierdzenia zakażeń pandemicznym wirusem grypy;
- odizolowanie pacjentów z potwierdzeniem infekcji wirusem pandemicznym, w celu zapobiegania transmisji wirusa na pacjentów niezakażonych;
- wdrożenie praktyk kontroli w celu zapobiegania transmisji wirusa na personel medyczny;
- zapewnienie szybkiej komunikacji w placówkach opieki zdrowotnej;
- zapewnienie funkcjonowania procesu zgłaszania przypadków zachorowań na grypę i ofiar śmiertelnych do instytucji zajmujących się Nadzorem nad Grypą w Polsce, przede wszystkim do Zakładu Badania Wirusów Grypy, Krajowy Ośrodek ds. Grypy w NIZP-PZH, Zakładu Epidemiologii w NIZP-PZH i Głównego Inspektora Sanitarnego;
- wdrożenie procedur postępowania w przypadku wzrostu liczby zgonów z powodu powikłań pogrypowych;
PRZYGOTOWANIE OBIEKTU OPIEKI ZDROWOTNEJ DLA KOLEJNYCH FAZ PANDEMICZNYCH
- kontynuacja nadzoru nad pacjentami oraz personelem placówki/kliniki w zakresie chorób grypopodobnych;
- powrót do codziennych działań w obiekcie, jeśli tylko jest to możliwe;
korekta planu pandemicznego na podstawie doświadczeń zebranych podczas pierwszej fazy pandemii; wykorzystanie wniosków do przygotowania placówki/kliniki na ewentualne kolejne fazy pandemii;
- zidentyfikowanie i przewidywanie problemów związanych z zasobami i łańcuchem dostaw;
-kontynuacja komunikacji wewnątrz placówki opieki zdrowotnej i między służbą zdrowia;
WSPARCIE PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA
Mimo, że pandemia będzie obejmowała cały kraj, najbardziej będzie doświadczana na poziomie lokalnym. Ważną kwestią w planowaniu działań podczas pandemii jest zrozumienie, że podczas pandemii grypy personel szpitala będzie ograniczony, bez możliwości uzupełnienia braków z innych ośrodków. Plany muszą skupiać się na ochronie personelu.
Zdefiniowanie niezbędnych pracowników i usług to zazwyczaj jeden z pierwszych i najważniejszych kroków w planowaniu pandemicznym. Podczas pandemii usługi, takie jak opieka urazowa, kardiologiczna, położnictwo i psychiatria, nadal będą musiały być świadczone. Szpitale muszą zidentyfikować kluczowy personel administracyjny, usługi żywieniowe dla personelu, personel sprzątający. Należy rozważyć wdrożenie szkoleń z zakresu wiedzy o zakażeniach grypowych i sposobu postępowania w przypadku zakażeń wirusami grypy, prowadzonych przez lekarzy i pielęgniarki z kompetencjami z zakresu chorób zakaźnych. Należy oszacować liczbę pracowników potrzebnych do opieki dla jednego pacjenta lub wielu pacjentów, a następnie zaplanować, jak zaspokoić te potrzeby, gdy nastąpi wzrost liczby pacjentów lub zmniejszenie liczby personelu. Aby przygotować się na braki kadrowe, należy rozważyć przekwalifikowanie personelu w kluczowych obszarach, takich jak na oddziale ratunkowym lub oddziałach intensywnej opieki medycznej.
Należy zorganizować pracę w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko zakażenia w miejscu pracy osób pracujących podczas pandemii, zwłaszcza przez wolontariuszy, aby uniknąć konieczności wypłacania odszkodowań. Problemy z miejscem pracy powstające w kontekście pandemii (np. przeniesienie, wypłata wynagrodzenia, dobrowolny lub przymusowy urlop chorobowy, delegowanie obowiązków związanych z pracą) powinny zostać rozwiązane w zgodzie z prawem. Działy kadr powinny być zaangażowane w planowanie w przypadku innych problemów dotyczących wsparcia pracowników, takich jak ewentualna potrzeba zakwaterowania, posiłków, miejsc do odpoczynku i usługi opieki nad dziećmi. Należy przygotować i zaplanować, jak placówka opieki zdrowotnej zapewni te usługi w planowaniu poszczególnych etapów, aby podczas kryzysu pracownicy mieli te informacje.
WSPARCIE PSYCHOLOGICZNE
Personel szpitalny będzie narażony na działanie sprzecznych komunikatów, dylematy etyczne z powodu niedoborów dostaw i ograniczonej liczby miejsc dla pacjentów. Plan pandemiczny powinien zawierać informacje na temat ryzyka wystąpienia chorób psychicznych wśród personelu medycznego. Placówki służby zdrowia powinny planować i wdrażać wsparcie psychologiczne dla personelu szpitalnego w trakcie i po pandemii. Jeśli istnieją odpowiednie zasoby, obiekty powinny rozważyć rozszerzenie usług na członków rodziny pracownika.
NADZÓR I PROTOKOŁY
Nadzór jest podstawą gotowości na wypadek pandemii. Placówki służby zdrowia i przychodnie muszą wprowadzić System Nadzoru nad Grypą i Wirusami Grypopodobnymi. Wymaga to identyfikacji odpowiedniego laboratorium i zgłaszania zebranych danych do odpowiednich służb. Dzięki temu będzie można zidentyfikować początek ciężkiego sezonu grypowego. Placówki służby zdrowia powinny prowadzić nadzór wewnętrzny, aby monitorować transmisję szpitalną grypy wśród personelu i innych pacjentów. Nadzór wewnętrzny w przypadku transmisji zakażeń szpitalnych może być stosowany w celu identyfikacji niewłaściwych praktyk kontroli zakażeń.
Kolejnym ważnym aspektem planu pandemicznego jest ustanowienie protokołów do badań przesiewowych pacjentów, leczenia i transmisji. Pacjentów z objawami grypopodobnymi należy zidentyfikować tak szybko, jak to możliwe. Planowanie powinno uwzględniać przypadki izolowania pacjentów z chorobą grypopodobną od innych pacjentów i personelu. Należy opracować kryteria dla segregacji, przyjmowania, opieki i zwalniania pacjentów. Ośrodki zdrowia mogą monitorować pracownika na podstawie wskaźnika absencji zarówno podczas opracowywania planu pandemicznego, jak i podczas pandemii w celu oceny wpływu i postępu pandemii. W momencie pandemii grypy, należy badać cały personel. Plan pandemiczny powinien uwzględniać procesy obserwacji pracowników, kontroli chorych pracowników służby zdrowia, jak i ocenę stanu zdrowia po powrocie do pracy.
SZCZEPIENIA PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA
DOSTARCZANIE SZCZEPIONEK I STRATEGIE LECZENIA
Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych szczepienia przeciwko grypie sezonowej są szczepieniami zalecanymi. Jednakże w trakcie pandemii grypy, zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi rozdz. 8 art.46. ust.3, minister właściwy ds. zdrowia lub wojewoda mogą nałożyć obowiązek szczepień ochronnych na inne osoby niż określone w drodze rozporządzenia na podstawie art. 17 ust. 10, w momencie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii. Produkcja szczepionki przeciwko grypie pandemicznej może potrwać od czterech do sześciu miesięcy, stosując obecnie dostępne metody produkcji. Z tego względu może być ograniczona w podawaniu osobom w ciągu pierwszych sześciu miesięcy lub dłużej podczas pandemii. Szczepionka przeciw grypie pandemicznej powinna być zakupiona i przeznaczona dla personelu, który będzie wykonywał prace związane z rejestracją i opieką nad chorymi. Pracownicy służby zdrowia, którzy są zaangażowani w bezpośredni kontakt z pacjentem do bezpośredniej opieki nad pacjentem, powinni mieć wysoki priorytet w przypadku podania szczepionki pandemicznej. Zarówno wśród pracowników jak i klientów należy promować również szczepienia przeciwko grypie sezonowej w okresach prepandemicznych, a ich przebieg powinien być odpowiednio udokumentowany [29-32]. Efektywny program szczepień przeciwko grypie sezonowej może być przystosowaniem do pandemii. Należy określić pracowników i pacjentów z grup podwyższonego ryzyka, którzy w szczególności powinni się szczepić przeciwko grypie co sezon epidemiczny, gdyż infekcje grypowe mogą powodować zaostrzenie wielu chorób już istniejących i w konsekwencji prowadzić do zgonu pracownika/pacjenta.
Leki przeciwwirusowe będą stanowić opcję leczenia dla chorych pracowników służby zdrowia. Odpowiednio wczesne rozpoczęcie leczenia przypadków grypy wśród pracowników służby zdrowia zmniejszy czas trwania i nasilenia choroby oraz okres nieobecności personelu. Dodatkowo leki antygrypowe dopuszczone do obrotu w Polsce mogą być stosowane w ramach chemoprofilaktyki wśród pracowników zdrowych, ale pozostających w kontakcie z chorymi pacjentami, z potwierdzeniem zakażenia wirusem pandemicznym, zgodnie z rekomendacją WHO.
ZASTOSOWANIE TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ
Podczas pandemii niezbędne jest zapewnienie dobrej komunikacji. Plan pandemiczny powinien uwzględniać przewidywane większe uzależnienie od technologii informacyjnych i zapewnić, że infrastruktura komunikacyjna umożliwia pracownikom służby zdrowia dostęp do większości aktualnych zaleceń [23, 26]. Aktualne informacje dotyczące liczby zachorowań i podejrzeń zachorowań na grypę pandemiczną, liczby potwierdzonych przypadków, aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki grypy pandemicznej dostępne będą w formie elektronicznej na stronach:
Zakładu Badania Wirusów Grypy, Krajowy Ośrodek ds. Grypy NIZP-PZH http://www.pzh.gov.pl/szkolenia-kursy-oraz-wyklady/strutura/pion-epidemiologii-i-mikrobiologii/zaklad-badania-wirusow-grypy-krajowy-osrod ek-ds-grypy/
Głównego Inspektora Sanitarnego http://gis.gov.pl/
Ministerstwa Zdrowia http://www.mz.gov.pl/
European Center for Desease Prevention and Control (ECDC) https://ecdc.europa.eu/
GRUPA DOCELOWA - KOMUNIKACJA Z PACJENTAMI
Komunikacja ze społecznością jest wymagana, aby zapewnić właściwe poinformowanie społeczeństwa o dostępie do odpowiedniego poziomu opieki. Placówki i ambulatoria powinny rozważyć utrzymywanie gorącej linii i strony internetowej, mogących edukować społeczeństwo o sposobach dostępności do odpowiedniego poziomu opieki zdrowotnej bezpośrednio dla chorych osób i zmniejszyć obciążenie w placówkach opieki zdrowotnej. Placówki służby zdrowia i kliniki mogą również ustanowić telefon kontaktowy oraz e-mail.
BEZPIECZEŃSTWO
POSTĘPOWANIE Z PACJENTAMI W CZASIE PANDEMII
Pandemia będzie wymagać ograniczenia dostępu i wdrożenia środków izolacyjnych w celu ograniczenia rozprzestrzeniania choroby. Aby zapewnić bezpieczeństwo placówek służby zdrowia podczas pandemii może być konieczne zajęcie się kontrolą tłumu, fizyczną ochroną obiektu i personelu szpitalnego. Pracownicy ochrony nie tylko są narażeni na ryzyko infekcji, ale mogą być zmuszani do konfrontacji z osobami przejawiającymi zachowania agresywne. Placówki służby zdrowia powinny także współpracować z lokalnymi służbami porządkowymi, do których można się zwrócić o zapewnienie bezpieczeństwa obiektu. Należy rozważyć przygotowanie planów działania zgodnych z obowiązującym prawem. Pozwoli to organom ścigania na opracowanie procedur dotyczących wejścia i wyjścia z obiektu, kwestii związanych z dostępem i ochrony krytycznych zasobów. Należy określić osoby do współpracy z organami ścigania.
ZAPASY ZASOBÓW NIEZBĘDNYCH
Kwestią, którą muszą rozwiązać wszystkie zakłady opieki zdrowotnej w ramach realizacji planu pandemicznego jest gromadzenie odpowiednich zasobów. Należy określić łańcuch dostaw na okoliczność wystąpienia pandemii przez zawarcie odpowiednich umów, zapewniających dostęp do produktów medycznych, leków, środków ochrony indywidualnej, środków dezynfekcyjnych, środków niezbędnych do przechowywania zwłok [25, 33, 34]. Plan pandemiczny powinien obejmować protokół dotyczący rozwoju i gromadzenia zapasów szczepionki przeciw grypie pandemicznej oraz opracowanie procedury rejestracji, śledzenia i kontaktu z osobami, które zostały zaszczepione [25, 28, 35, 36]. Leki przeciwwirusowe nie są specyficzne dla krążącego szczepu pandemicznego, a zatem łatwiej można je magazynować. Obecnie w leczeniu grypy stosuje się leki antywirusowe- inhibitory neuraminidazy: oseltamiwir i zanamiwir oraz peramiwir.
Należy opracować plany dotyczące magazynowania leków przeciwwirusowych przy założeniu ograniczonych dostaw. Zalecenia dotyczące używania środków przeciwwirusowych mogą być aktualizowane w trakcie pandemii grypy i opierać się na wirusologicznych danych laboratoryjnych i epidemiologicznych, dostępnych w placówkach nadzorujących w Kraju oraz na stronach WHO [49, 54, 59, 60]. Ze względu na ograniczenia zasobów i termin ważności leku, pierwszeństwo stosowania leku musi zostać określone. Zakłady opieki zdrowotnej powinny również rozważyć gromadzenie zapasów dodatkowych leków do leczenia wtórnych infekcji i zapalenia płuc. Antybiotyki i inhalatory powinny być dostępne jako opcje leczenia i opieki nad chorymi.
USŁUGI AMBULATORYJNE I KLINIKI
Przychodnie ambulatoryjne powinny przygotować się na gwałtowny wzrost liczby pacjentów w zakresie korzystania z usług związanych z leczeniem grypy pandemicznej, nadal świadcząc usługi medyczne w leczeniu innych ostrych i przewlekłych schorzeń. Poradnie ambulatoryjne mogłyby służyć jako zasoby do powiększenia szpitali/klinik lub alternatywnie być wykorzystywane w celu zmniejszenia wpływu na szpitale poprzez leczenie i opiekę nad pacjentami nie wymagającymi hospitalizacji
ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ I HIGIENA MIEJSCA PRACY
Należy wziąć pod uwagę fakt ograniczonej dostępności środków ochrony indywidualnej (ŚOI) w trakcie trwania pandemii. Z tego względu należy systematycznie sprawdzać stan magazynowy ŚOI, uzupełniać braki w zapasach oraz opracować plan łańcucha dostaw w przypadku wzrostu liczby zakażeń, aby nie dopuścić do sytuacji, gdy zabraknie odpowiednich materiałów. W środki ochrony indywidualnej należy zaopatrywać wg potrzeb nie tylko lekarzy i pielęgniarki, ale również personel sprzątający, zajmujący się utylizacją materiałów zakaźnych i niezakaźnych, pracowników recepcji, diagnostów laboratoryjnych i pracowników innych komórek szpitala, z niezatrudnionymi bezpośrednio przez placówkę medyczną włącznie.
OCHRONA DRÓG ODDECHOWYCH W PRZYPADKU GRYPY PANDEMICZNEJ
Transmisja kropelkowa prawdopodobnie będzie główną drogą zakażenia grypą pandemiczną, tak jak jest w przypadku grypy sezonowej. Z tego też względu należy wprowadzić stosowne środki ochrony dla pracowników placówek medycznych przed wszelkimi potencjalnymi drogami ekspozycji. Pracownicy służby zdrowia są nie tylko zagrożeni wystąpieniem choroby, ale mogą stać się potencjalnym źródłem infekcji dla pacjentów i innych osób przebywających w ich otoczeniu w pracy. W tym celu należy bezwzględnie przestrzegać noszenia odpowiednich certyfikowanych masek ochronnych w kontaktach z pacjentami z objawami grypy.
MYCIE I DEZYNFEKCJA RĄK
Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia, pracownicy służby zdrowia pracujący z pacjentami zakażonymi grypą pandemiczną powinni bezwzględnie przestrzegać rygorystycznej higieny rąk przy użyciu odpowiednich, certyfikowanych środków dezynfekujących, które będą łatwo dostępne w obszarach, w których zapewniona jest opieka nad pacjentem. Należy opracować i przestrzegać procedur mycia i dezynfekcji rąk.
POŚCIEL I PRANIE
Należy opracować procedurę wymiany i składowania pościeli, która miała bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub potwierdzeniem zakażenia pandemicznym wirusem grypy. Pracownicy służby zdrowia powinni umieszczać zabrudzoną pościel bezpośrednio do odpowiednio oznakowanego kolorystycznie worka na pranie w pokoju pacjenta. Pościel powinna być umieszczona w taki sposób, aby zapobiec otworzeniu torby/pojemnika podczas transportu i podczas pobytu w zabrudzonym miejscu do przechowywania bielizny.
CZYSZCZENIE I DEZYNFEKCJA POMIESZCZEŃ, W KTÓRYCH PRZEBYWAJĄ CHORZY Z OBJAWAMI GRYPY PANDEMICZNEJ, NIEZALEŻNIE OD ODDZIAŁU
Należy opracować procedury, wyznaczyć i odpowiednio przeszkolić osoby odpowiedzialne za czyszczenie i dezynfekcję pomieszczeń, w których przebywają lub przebywali pacjenci z potwierdzonym zakażeniem wirusem grypy pandemicznej. Pracownicy powinni być zaopatrzeni w odpowiednie środki ochrony indywidualnej, używać certyfikowanego środka dezynfekującego przeznaczonego do czyszczenia powierzchni, blatów oraz podłóg w szpitalach i ambulatoriach, jak również należy rozważyć stosowanie wobec nich chemoprofilaktyki w przypadku, gdy w pomieszczeniu nadal przebywają pacjenci z objawami grypy.
USUWANIE ODPADÓW STAŁYCH
Należy określić procedury oraz osoby odpowiedzialne za usuwanie i przekazywanie do utylizacji odpadów medycznych i niemedycznych, potencjalnie zakaźnych, które miały kontakt z chorymi z potwierdzonym zakażeniem grypą pandemiczną. W tym celu należy zaopatrzyć placówki medyczne w odpowiednio kolorystycznie oznakowane worki, umieszczone w odpowiednio oznakowanych pojemnikach. Jako materiał potencjalnie skażony należy uznać nie tylko jednorazowe środki ochrony indywidualnej, lecz również jednorazowe przedmioty pozostające w bliskim otoczeniu pacjentów.
POSTĘPOWANIE Z MATERIAŁEM ZAKAŹNYM
Należy opracować procedurę pobierania materiału zakaźnego oraz przekazywania go do laboratorium diagnostycznego w celu wykonania badań przesiewowych. Należy ustalić osoby odpowiedzialne i upoważnione do właściwego pobrania prób klinicznych oraz ich transportu, materiały niezbędne do wykonania w/w czynności, miejsce ich składowania oraz osoby upoważnione do pobierania materiałów z magazynu. Należy opracować procedury dotyczące pobierania materiału klinicznego oraz wykonywania tzw. szybkich testów diagnostycznych w trakcie pierwszego kontaktu z pacjentem, które mają na celu wstępną ocenę kliniczną.
PROCEDURA WYKONANIA TESTÓW PRZYŁÓŻKOWYCH
Na podstawie objawów klinicznych ze strony układu oddechowego w trakcie zbierania wywiadu przez lekarza, zarówno w ambulatoriach jak i w SOR należy wykonać wstępne badanie przesiewowe w celu potwierdzenia infekcji wirusem grypy. W tym przypadku należy pobrać wymaz z obu nozdrzy i z gardła i wykonać tzw. „szybki test przyłóżkowy” wg instrukcji podanej przez producenta. Po określonym w instrukcji czasie należy odczytać wynik badania. Ze względu na niską czułość testu w przypadku wyniku negatywnego, a obecnych objawów wskazujących na zakażenie wirusem grypy, należy pobrać materiał i przesłać do laboratorium diagnostycznego w celu wykonania analiz z wykorzystaniem metod biologii molekularnej.
