Przeprowadzone do tej pory badania z udziałem bliźniąt i całych rodzin wykazały, że zachowania homoseksualne są częściowo uwarunkowane genetycznie. Jednak dotychczasowe poszukiwania określonych genów, które miałyby za to odpowiadać, nie przyniosły konkretnych czy przekonujących rezultatów.
Nowe, przeprowadzone przez zespół Benjamina Neale’a badanie jest największym tego typu projektem. Przedsięwzięcie było możliwe dzięki zestawianiu danych genetycznych i behawioralnych z brytyjskiego projektu BioBank oraz z zasobów firmy 23andMe zajmującej się testami genetycznymi.
Rezultat? Naukowcy odkryli pięć markerów - wariantów polimorficznych genów (tj. zmian w konkretnym miejscu sekwencji DNA), które korelują z zachowaniami homoseksualnymi. Dwa z nich były istotne tylko u mężczyzn, a jeden tylko u kobiet.
Warto przeczytać
Jednakże… wpływ każdego z pięciu wariantów polimorficznych okazał się bardzo niewielki i „niekonsekwentny”.
Przykładowo – jednym z odkrytych markerów był polimorfizm pojedynczego nukleotydu w określonym miejscu chromosomu 11. Polegał on na obecności w tym miejscu tyminy („T”) lub guaniny („G”). U mężczyzn „T” prawdopodobieństwo kontaktów seksualnych z przedstawicielami własnej płci wynosiło 3,6 procent, a u mężczyzn „G” - 4 procent. Wpływ pozostałych czterech znalezionych wariantów (na chromosomach 4, 7, 12 i 15) był statystycznie równie mizerny, a nawet jeszcze słabszy.
Warto przeczytać
Uprawianie seksu z partnerami tej samej płci („wyłącznie” lub „także”) zgłasza od 2 do 10 procent ludzi biorących udział w badaniach, w których pojawiało się takie pytanie. Zdaniem naukowców z Broad Institute of Harvard i MIT na zachowania homoseksualne ma wpływ nie jeden czy kilka genów, ale bardzo wiele. Wyjaśnienia wymaga wpływ czynników środowiskowych, w tym społeczno-kulturowych na preferencje seksualne oraz zależności i interakcje pomiędzy oddziaływaniem środowiska a wpływem genów – konkludują autorzy.
Źródło: A. Ganna et al., “Large-scale GWAS reveals insights into the genetic architecture of same-sex sexual behavior,” Science, doi:10.1126/science.aat7693, 2019.
