Celem programu pilotażowego w zakresie kompleksowej opieki specjalistycznej nad świadczeniobiorcą w ramach krajowej sieci hematologicznej, jest ocena jakości i efektywności opieki nad świadczeniobiorcami w wieku od 18. roku życia z nowotworami mieloidalnymi i limfoidalnymi (w tym z ostrymi białaczkami, szpiczakiem plazmocytowym, chłoniakami). W ramach programu pilotażowego zapewnione zostaną działania niezbędne do kompleksowej diagnostyki, której celem będzie rozpoznanie choroby na jej wczesnym etapie.
Dzięki temu możliwe będzie rozpoczęcie optymalnej terapii u świadczeniobiorców z rozpoznaniem: ostrej białaczki szpikowej, ostrej białaczki limfoblastycznej, szpiczaka plazmocytowego, przewlekłej białaczki limfocytowej, chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, chłoniaka grudkowego, chłoniaka Hodgkina. Celem projektowanych rozwiązań jest także ocena organizacyjna nowego modelu opieki nad tą grupą świadczeniobiorców.
W celu rozwiązania wskazanych problemów w opiece nad chorymi z nowotworami mieloidalnymi i limfoidalnymi konieczne jest wprowadzenie rozwiązań w organizacji opieki zdrowotnej prowadzących do poprawy efektów zdrowotnych przez zapewnienie ciągłości leczenia świadczeniobiorców wraz z zapewnieniem szybkiej diagnostyki i kompleksowej koordynowanej opieki nad świadczeniobiorcami. Biorąc pod uwagę korzyści związane z wczesną diagnostyką chorych z nowotworami hematologicznymi, rekomenduje się sprawdzenie modelu opieki w formie programu pilotażowego, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą o świadczeniach”.
Celem proponowanego modelu koordynowanej i kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą w ramach krajowej sieci hematologicznej jest ocena organizacji, jakości i efektów opieki hematologicznej na terenie województwa dolnośląskiego, łódzkiego, mazowieckiego, śląskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. W ramach programu pilotażowego testowane i oceniane będą zasadność oraz skuteczność funkcjonowania modelu opartego na krajowej sieci ośrodków hematologicznych, zwanego dalej „siecią hematologiczną”, w tym podział kompetencji pomiędzy ustalone poziomy referencyjne wysokospecjalistyczny, specjalistyczny i podstawowy działających w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia przez podmioty, prowadzące diagnostykę i leczenie hematologiczne. Ponadto za koordynację w sieci odpowiadać będzie krajowy i wojewódzkie ośrodki koordynujące. W celu spełnienia wymagań i realizacji świadczeń wysokiej jakości, świadczeniodawca powołuje zespół terapeutyczny do planowania leczenia hematologicznego, który ustala plan leczenia hematologicznego świadczeniobiorcy. Kluczową rolę odgrywa koordynator merytoryczny programu pilotażowego, który jest lekarzem specjalistą w dziedzinie hematologii i w ośrodku koordynującym nadzoruje proces przeprowadzania programu pilotażowego w województwie lub kraju. Ponadto istotną rolę pełni także koordynator merytoryczny ośrodka, który jest lekarzem specjalistą w dziedzinie hematologii, który w każdym ośrodku specjalistycznym i wysokospecjalistycznym odpowiada za organizację i przebieg pracy zespołów terapeutycznych, w tym tych z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych dla ośrodków o niższym poziomie referencyjnym i ocenę realizacji planów leczenia w swoim ośrodku, a także koordynatorzy organizacyjni programu pilotażowego, którzy koordynują diagnostykę i plan leczenia hematologicznego świadczeniobiorcy, ustalają terminy, nadzorują prowadzenie dokumentacji programu pilotażowego. Organizacja opieki hematologicznej ma się wyróżniać racjonalną i zaplanowaną współpracą pomiędzy ośrodkami zaangażowanymi w proces udzielania świadczeń. Dodatkowo efektem programu pilotażowego ma być optymalne wykorzystanie możliwości diagnostyczno-leczniczych ośrodków hematologicznych w oparciu o ich potencjał sprzętowy i doświadczone zasoby kadrowe, które obecnie nie udzielają świadczeń w pełnym zakresie możliwości.
Oczekiwanym efektem programu pilotażowego jest poprawa stanu zdrowia świadczeniobiorców dzięki szybkiej i prawidłowejdiagnozie, włączeniu skutecznego leczenia oraz szybszemu powrotowi do aktywności zawodowej, a także przesunięcia realizacji świadczeń do trybu ambulatoryjnego lub hospitalizacji jednego dnia, jak najbliżej miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy. Wdrożenie proponowanych rozwiązań przyczyni się również do zmniejszenia kosztów ponoszonych przez państwo, świadczeniobiorców i ich rodziny.
Źródło: RCL
