W 2016 r. w Polsce zaraportowano 22 196 nowych przypadków zachorowań na raka płuca oraz 23 812 zgonów z powodu raka płuca – najwięcej spośród wszystkich nowotworów złośliwych zgodnie z danymi Krajowego Rejestru Nowotworów.
W zależności od rodzaju komórek nowotworowych wyróżnia się niedrobnokomórkowego (NDRP) i drobnokomórkowego (DRP) raka płuca. Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP, ang. non-small cell lung cancer, NSCLC) stanowi ok 85% wszystkich przypadków raka płuca. W zależności od stopnia zaawansowania NDRP dzielimy na operacyjnego i nieoperacyjnego.
Prawidłowe określenie stopnia zaawansowania raka płuca jest niezwykle istotne, ponieważ w dużym stopniu określa decyzje terapeutyczne. Ok 30% przypadków NDRP to pacjenci z miejscowo zaawansowanym (III stopień zaawansowania)1, nieoperacyjnym NDRP, którzy mogą być nadal leczeni z zamiarem/intencją wyleczenia (tzw. leczenie radykalne).
W przypadku większości z nich, zmian nowotworowych nie można usunąć chirurgicznie z powodu ich wielkości, liczby i/lub lokalizacji. Dlatego postępowaniem z wyboru jest leczenie skojarzone o założeniu radykalnym składające się z chemioterapii opartej na pochodnych platyny oraz jednoczasowego napromieniania na obszar guza oraz zajętych węzłów chłonnych i śródpiersia (jednoczasowa radio-chemioterapia). Równoczesne zastosowanie radioterapii i chemioterapii jest skuteczniejsze w porównaniu do sekwencyjnego leczenia.
Doniesienia naukowe pokazują, że 3-letnie przeżycia zaobserwowano u 23,8% chorych z miejscowo zaawansowanym NDRP poddanych jednoczasowej radiochemioterapii w porównaniu do 18,1% chorych, u których zastosowano sekwencyjną radiochemioterapię. Po zakończeniu radio-chemioterapii pacjenci poddawani są jedynie obserwacji. Wyniki skojarzonej radio-chemioterapii nie są zadowalające gdyż:
- u około 89% pacjentów dochodzi do progresji 2,3 - do stadium rozsiewu NDRP (stadium IV klinicznego zaawansowania), przy czym u ponad połowy z tych chorych przed upływem 12 miesięcy (mediana czasu wolnego od progresji wynosi około 8-10 miesięcy),
- w ciągu ostatnich 10 lat odnotowano ograniczone postępy w leczeniu systemowym tej grupy chorych: pomimo wielu badań dotyczących optymalizacji chemioterapii i radioterapii, wyniki leczenia chorych na nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego NDRP pozostawały niezmienione.
W przypadku progresji choroby do uogólnionego/przerzutowego NDRP możliwość wyleczenia jest utracona, następuje pogorszenie jakości życia i rokowania). Po progresji do choroby przerzutowej (stadium IV) cel leczenia staje się paliatywny.
Badanie PACIFIC jest pierwszym badaniem z zastosowaniem immunoterapii, w którym wykazano różnicę w zakresie przeżycia całkowitego (OS) po 3-letnim okresie obserwacji chorych z nieoperacyjnym, miejscowo zaawansowanym NDRP (III stopień zaawansowania raka płuca). Po trzech latach obserwacji 57% pacjentów pozostaje przy życiu w porównaniu z 43,5% przyjmujących placebo. Mediana czasu wolnego od progresji choroby (PFS) została wydłużona 3-krotnie, czyli o 11,6 miesiąca z 49% redukcją ryzyka progresji lub zgonu. Czas do zgonu lub wystąpienia przerzutów odległych wyniósł 28 miesięcy w porównaniu do 16 miesięcy dla placebo.
Źródło: mat. pras.
