Szpitale powiatowe jeszcze bardziej zadłużą się przez podwyżki dla pielęgniarek?

Związek Powiatów Polskich z dużym niepokojem ocenia dotychczasową politykę Ministerstwa Zdrowia oraz Narodowego Funduszu Zdrowia wobec szpitali powiatowych. Czego domagają się szpitale powiatowe?

Zdaniem Związku Powiatów Polskich szpitale te są położone najbliżej pacjenta i jako takie powinny odgrywać kluczową rolę w zaspokajaniu potrzeb zdrowotnych wspólnot lokalnych. Wbrew temu dotychczasowa polityka prowadzi do marginalizowania roli szpitali powiatowych, połączonego ze znaczącym pogarszaniem się ich sytuacji finansowej. 

Szpitale powiatowe domagają się:

• jednoznacznego określenia roli jaką w systemie ochrony zdrowia powinny pełnić szpitale powiatowe;
• urealnienia wyceny poszczególnych świadczeń i równego traktowania wszystkich podmiotów udzielających świadczeń szpitalnych. Obecne preferencyjne traktowanie szpitali wojewódzkich i klinicznych oraz udzielanych w nich świadczeń powoduje znaczący deficyt środków w poszczególnych szpitalach powiatowych. Oceniamy, że dla uniknięcia strat konieczne byłoby podniesienie wysokości kontraktów (bez zwiększania liczby świadczeń i nakładania nowych obowiązków, w tym w zakresie podwyżek) o 25%. Dotyczy to również kontraktów dotyczących nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej;
• zabezpieczenia środków na podwyżki dla pielęgniarek z innego źródła niż ogólna pula środków pozostających aktualnie w dyspozycji Narodowego Funduszu Zdrowia. „Znalezienie” pieniędzy na podwyżki w puli środków, które miały trafić do podmiotów leczniczych z tytułu udzielonych świadczeń (w tym nadwykonań) oznacza w praktyce zaspokajanie roszczeń płacowych jednej grupy społecznej nie kosztem obiecującego te podwyżki rządu, ale samorządu terytorialnego – na co w żaden sposób nie możemy się zgodzić. Domagamy się jednocześnie zmiany zasad wypłaty środków na podwyżki tak, aby były one przekazywane zaliczkowo – z wyprzedzeniem. Obecny system wymusza na szpitalach powiatowych nawet kilkudziesięciodniowe kredytowanie wypłaconych w ramach wynagrodzeń podwyżek;
• jednoznacznego uregulowania zasad finansowania świadczeń udzielanych ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia. Obecne przepisy prawa akładają obowiązek udzielenia takich świadczeń nie dając jednocześnie żadnej  gwarancji zwrotu rzeczywiście poniesionych w związku z nimi kosztów. Prowadzi to do sporów sądowych, które w relacjach między poszczególnymi podmiotami publicznymi powinny być wyjątkiem. Należy w tym miejscu dodać, że obecnie – wykorzystując bardzo trudną sytuację finansową wielu szpitali – NFZ w sprawach sądowych proponuje ugody na niesprawiedliwych warunkach – z czym w żaden sposób zgodzić się nie możemy;
• pozostawienia (lub odpowiednio – przywrócenia) ratownictwa medycznego w strukturach szpitali powiatowych.

Źródło: Związek Powiatów Polskich