Jak w czasie epidemii koronawirusa wygląda sytuacja pacjentów (są to zazwyczaj osoby starsze) chorujących na osteoporozę?
Istotnie, choroba ujawnia się u ludzi starszych, najczęściej w postaci złamania. Jest to choroba przewlekła, która wymaga przewlekłego leczenia, a zwłaszcza u tych osób, u których doszło już do złamania. W związku z tym, że mamy stan wyjątkowy i musimy powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa, kontakt z lekarzem prowadzącym tę terapię jest utrudniony. Leczenie prowadzi zarówno lekarz POZ, jak i poradnie specjalistyczne. Rozwiązanie jest takie: pacjent może za pomocą systemów teleinformatycznych, czyli poprzez kontakt pośredni, uzyskać receptę od lekarza, bo jest to choroba przewlekła, dzięki czemu będzie dalej terapię prowadził. Na dziś jest problem, przy zawieszeniu działania w sposób planowy placówek ochrony zdrowia, z osobami, które powinny otrzymać w sposób planowy leczenie, a którego zaprzestanie może doprowadzić do pogorszenia choroby. Te osoby mogą jednak także otrzymać receptę, ponieważ jeden z tych leków może być podany w warunkach domowych, nawet przez samego pacjenta, bo jest to łatwe. Nie chodzimy do przychodni na zastrzyk, ponieważ obowiązująca obecnie ochrona dotyczy nie tylko chorego, ale także pracowników służby zdrowia.
To pokazuje nam jak wielką przewagę mają te innowacyjne leki, które pacjent jest w stanie podać sobie sam.
Naturalnie. Jeżeli bierzemy pod uwagę osteoporozę, człowieka starszego, chorobę przewlekłą, to zazwyczaj pierwszy zastrzyk robi pielęgniarka w przychodni, a potem chorzy sami go sobie robią lub ich opiekunowie, którzy też powinni zatroszczyć się o kontynuację leczenia swoich bliskich. Są to leki, które podaje się bardzo podobnie jak codzienne zastrzyki zapobiegające zakrzepicy.
Pani Profesor jest lekarzem, który zajmuje się tą tematyką od wielu lat. Ma Pani ogromy autorytet u pacjentów. Oczywiście u nich jest wielki niepokój, zwłaszcza u seniorów. Jak powinni się zachować?
Osoby dotknięte osteoporozą będące już w leczeniu, powinny pamiętać, że leczenie farmakologiczne jest bardzo ważne. I jeżeli ustala je lekarz, powinniśmy je prowadzić. Nie wolno go samodzielnie przerywać. Jest także postępowanie niefarmakologiczne – jedzmy dobrze, białko, produkty zawierające wapń (mleko i przetwory mleczne). Zawsze pamiętajmy o witaminie D. To zmniejsza u nas ryzyko złamań. I to możemy robić sami. Oczywiście nie mamy w tej chwili żadnej fizykoterapii, ale możemy pójść na spacer. Spacer, ruch w domu, w ogródku. Absolutnie nie powinniśmy z tego rezygnować.
Warto przeczytać
