Nierówne traktowanie diagnostów laboratoryjnych w Trybunale Konstytucyjnym

Zgodnie ze statystykami Trybunału Konstytucyjnego po wstępnej kontroli do rozpatrzenia merytorycznego kierowane jest jedynie około 30% spraw.

Zgodnie z treścią uzasadnienia zawartego w postanowieniu z dnia 9 lipca 2020 r. Trybunał zauważył, że diagnosta laboratoryjny ma nie tylko prawo (w tym prawo do uzyskania tytułu specjalisty), ale i obowiązek pogłębiania i aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych. Skoro więc zakwestionowany we wniosku przepis wprowadza obowiązek sfinansowania przez diagnostę laboratoryjnego szkolenia i egzaminu, zaś jednym z obowiązków wnioskodawcy (KIDL) jest ochrona interesów jego członków, to należy uznać, że wnioskodawca wykonał obowiązek wynikający z art. 48 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p. TK tzn. Trybunał uznał, że kwestionowany przepis objęty jest zakresem działania KIDL.

Trybunał ustalił, że wnioskodawca (KIDL) prawidłowo określił przedmiot oraz wzorce kontroli, a także prawidłowo uzasadnił sformułowane we wniosku zarzuty (art. 47 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2 u.o.t.p. TK).

Jednocześnie przypominamy, że Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych zwróciła się do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie legalności przepisów dopuszczających tzw. zdalną autoryzację uregulowanych przepisami rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie leczenia krwią i jej składnikami w podmiotach leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne z ustawą o diagnostyce laboratoryjnej i Trybunał Konstytucyjny po wstępnej kontroli ww. wniosku KIDL postanowił nadać dalszy bieg postępowaniu.

Źródło: KIDL