Jakie choroby mogą towarzyszyć łuszczycy?
Łuszczycy może towarzyszyć bardzo wiele chorób. Jest to choroba ogólnoustrojowa, zapalna, powodująca powstawanie różnego rodzaju cytokin zapalnych, które nie są obojętne dla naszego organizmu. Bardzo wiele różnych chorób w różnym czasie może towarzyszyć łuszczycy. Mogą to być choroby ze układu sercowo-naczyniowego. Te pojawiają się po wielu latach trwania choroby oraz wieloletniej ekspozycji na przewlekły stan zapalny, ponieważ wiele chorób jest reakcją czy konsekwencją przewlekłego, tlącego się stanu zapalnego. O chorobach układu sercowo-naczyniowego już wspomniałem, a konsekwencją ich może być oczywiście przedwczesny zgon w przebiegu zawału lub udaru. Zdarzają się także, choć rzadziej, choroby autoimmunologiczne z autoagresji, atakujące przewód pokarmowy. Takie dwie bardzo poważne choroby zapalne jelit w tym jelita grubego, jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy colitis ulceroza czyli wrzodziejące zapalenie jelita grubego mogą towarzyszyć łuszczycy. Częstą i chyba największą dolegliwością, o której jeszcze nie wspomniałem, jest choroba reumatologiczna. Chorzy nie zgłaszają się bardzo często właśnie do reumatologa, ponieważ łuszczycę może w 30 procentach wywoływać groźne i bardzo dokuczliwe dla pacjenta łuszczycowe zapalenie stawów. To również jest choroba autoimmunologiczna z autoagresji, trwająca wiele lat, wymagająca skomplikowanego i wieloletniego leczenia, które bywa, że niesie za sobą liczne powikłania. Musimy pamiętać, że taki przewlekły stan zapalny jakiemu może towarzyszyć łuszczyca może powodować uszkodzenie oczu, naczyń, prowadząc do uszkodzenia poszczególnych narządów. I tak na przykład, czego nie spodziewalibyśmy się, choroba wieńcowa czy zamknięcie naczynia mózgowego i udar mózgu może być wynikiem przewlekłego pozapalnego uszkodzenia naczyń, które prowadzą krew właśnie do tych ważnych narządów. Naukowcy doskonale wiedzą, że przewlekły stan zapalny może predysponować do rozwoju bardzo różnych chorób.
Jak powinna wyglądać modelowa opieka nad takim pacjentem cierpiącym na wiele zespołów chorobowych?
Oczywiście, jeżeli one się pojawią, to w zależności od zakresu i dziedziny jaką zaatakuje przewlekły stan zapalny (trudno jest tu jasno postawić wspólny czy jeden mianownik, że łuszczyca to zawał serca) prowadzi do uszkodzenia śródbłonka naczyń, uszkodzenia naczynia wieńcowego i w konsekwencji do zawału serca. Jeśli mamy do czynienia z uszkodzeniem naczyń, z uogólnioną miażdżycą, już z objawową chorobą układu sercowo-naczyniowego czyli z przebytym zawałem, nadciśnieniem tętniczym, z objawową miażdżycą, wówczas takimi pacjentami musi się zajmować do ich końca życia kardiolog lub specjalista zajmujący się chorobami naczyń. Jeżeli pacjent ma chorobę układu pokarmowego, przewlekłą chorobę zapalną, taką jak łuszczyca, a są to skomplikowane choroby, trwające przez wiele lat, muszą one być prowadzone przez specjalistów z dziedziny gastroenterologii. Oczywiście, jasnym jest, że jeżeli łuszczyca zaatakuje stawy, to taki pacjent tej choroby nie wyzbędzie się już do końca życia i będzie musiał być pod opieką reumatologa, który będzie kontrolował bardzo skomplikowane i obarczone licznymi działaniami niepożądanymi leczenie. Na to wszystko lekarz musi zwracać uwagę i odpowiednio reagować. Bo zawsze prowadząc takie skomplikowane terapie bierzemy pod uwagę działania niepożądane i staramy się im przeciwdziałać.
Czy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może koordynować taką opiekę?
Jak najbardziej. Lekarz rodzinny, dobry internista powinien mieć pieczę nad tą wąską dziedziną, specjalistami i nadzorować, czuwać nad pacjentem, nad tym czy powinien on już skorzystać z porady specjalisty. Taki lekarz powinien też być w kontakcie ze specjalistami właśnie wówczas, gdy zaobserwuje działania niepożądane prowadzonych terapii. I tu zawsze kontaktujemy się z lekarzem prowadzącym, rodzinnym, który zna pacjenta i traktuje go holistycznie. Bardzo chętnie wymieniamy poglądy i informacje co do sposobu leczenia, zareagowania przy pojawieniu się pewnych nieprawidłowości.
Warto przeczytać
