BCC[/caption]Jak działania Ministerstwa Zdrowia ocenia Business Center Club?
Działania Ministerstwa Zdrowia w IV kwartale 2014 Anna Janczewska-Radwan oceniła na 2 punkty w skali 5-cio punktowej.
Jak podkreśla Anna Janczewska-Radwan expose pani premier Ewy Kopacz z 1 października w części dotyczącej ochrony zdrowia niestety trochę rozczarowało z powodu braku wskazania tej tak ważnej, dla wszystkich Polaków dziedziny, jako jednego z priorytetów nowego Rządu. Zabrakło w nim też odniesienia się do tematu wizji i strategii ochrony zdrowia, przedstawionego przez Ministerstwo Zdrowia we wrześniu w tzw. Policy Paper dla ochrony zdrowia na lata 2014-2020. Ograniczenie się w expose do określonych działań w perspektywie tylko 2015 roku wskazuje niestety na brak podjęcia się w przyszłym roku przez Rząd tematu rozwiązań systemowych w ochronie zdrowia. Optymizmem napawa natomiast powołanie w grudniu pełnomocnika ds. ustawy o zdrowiu publicznym.
Działania, które zasługują na aprobatę:
1) Determinacja Ministerstwa Zdrowia we wprowadzeniu od stycznia 2015 roku ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, czyli tzw. pakietu onkologicznego i kolejkowego, której celem, tak ważnym dla wszystkich Polaków, ma być zniesienie limitów, szybka diagnoza i rozpoczęcie leczenia pacjentów onkologicznych w terminie do 9 tygodni od wystawienia Zielonej Karty oraz skrócenie kolejek pacjentów do innych specjalności. Zdając sobie sprawę z wielu niedoskonałości tej ustawy, w tym przede wszystkim wskazania źródła finasowania, oczekujemy możliwie szybkiej jej nowelizacji w oparciu o rzetelną analizę kosztów wdrożenia tej reformy i z uwzględnieniem konsultacji publicznych.
2) Ustanowienie pełnomocnika rządu ds. ustawy dotyczącej zdrowia publicznego w osobie Pani Beaty Małeckiej- Libery.
3) Podjęcie szerszych prac nad wycenami świadczeń zdrowotnych.
4) Uruchomienie dla pacjentów internetowego serwisu informacyjnego o funkcjonowaniu szybkiej ścieżki onkologicznej.
Działania ocenione krytycznie:
1) Tryb i sposób wdrażania pakietu onkologicznego i kolejkowego oraz brak rzetelnego wyliczenia kosztów wprowadzenia tej reformy i wskazania źródeł jej finansowania w budżecie 2015. Pakiet tych ustaw został przygotowany bez zachowania koniecznych konsultacji publicznych na 3 etapach procesu legislacyjnego tj. analizy regulacyjnej problemu, założeń do projektu ustawy i projektu ustawy. Ograniczony dialog ze środowiskiem medycznym w sprawie tego pakietu spowodował problemy z dostępem pacjentów do usług podstawowej opieki zdrowotnej i zamknięciem gabinetów lekarskich do 5 stycznia 20.
2)Pominięcie w pakiecie onkologicznym bezlimitowego świadczenia usług przez hospicja onkologiczne i finansowania opieki paliatywnej pacjentów tych hospicjów.
3) Pogarszający się dostęp pacjentów do świadczeń zdrowotnych. Najnowszy raport NIK oraz dane Fundacji Watch Health Care na ten temat mówią o stale rosnących kolejkach.
4) Nadal brak procedowania ustawy o dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych, mimo zapowiedzi ministra zdrowia z grudnia 2013, iż nastąpi to w 2014 roku.
5) Tryb i sposób zmian w ustawie Prawo Farmaceutyczne, a w szczególności niezgodność z prawem konkurencji i ustawą o swobodzie działalności.
6) W ustawie o Karcie Rodziny Wielodzietnej nie stworzono rodzinom wielodzietnym możliwości korzystania z ulg i zniżek na zakup leków, co związane jest z ustawowym zakazem reklamy aptek i zakazem oferowania programów lojalnościowych.
7) Wydawanie nie zgodnych z prawem, niekonstytucyjnych aktów prawnych, bez zachowania wszystkich etapów konsultacji publicznych.
Jakie działania i dlaczego powinien podjąć rząd w danym obszarze?
1) Pilne powołanie zespołu roboczego ds. wdrażania pakietu onkologicznego i kolejkowego, składającego się z przedstawicieli wszystkich interesariuszy, w tym strony społecznej. Zadaniem tego zespołu miałoby być przygotowanie projektu nowelizacji tego pakietu ustaw.
2) Zaprezentowanie i poddanie debacie publicznej przez Ministerstwo Zdrowia zatwierdzonej we wrześniu 2014 w tzw. Policy Paper wizji i strategii systemu ochrony zdrowia do roku 2020.
3) Stworzenie „mapy drogowej”, dotyczącej przygotowania ustawy o zdrowiu publicznym, uwzględniającej konsultacje ustawy ze wszystkimi interesariuszami i na wszystkich 4 etapach konsultacji publicznych tj. analizy regulacyjnej problemu, opracowania założeń do projektu ustawy, projektu ustawy oraz badaniach post legislacyjnych.
4) Umożliwienie szpitalom, posiadającym kontrakty z NFZ, świadczenie usług komercyjnych w sposób cywilizowany, bez konieczności zakładania fundacji przyszpitalnych. Fundacje takie są często tworzone, jako protezy dla wadliwie i szkodliwie społecznie interpretowanego prawa.
5) Przygotowanie przez Ministerstwo Zdrowia rozporządzenia do nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia w kwestii dopuszczalnych do sprzedaży produktów żywnościowych w sklepikach szkolnych oraz podawanego jedzenia na stołówkach szkolnych i przedszkolnych. Jest to ważny element edukacji zdrowotnej i przyczynek do podnoszenia poziomu zdrowia publicznego.
6) Przygotowanie dokumentu „Polityka lekowa państwa”. Konieczne jest określenie priorytetów i uporządkowanie celów długoterminowych zarówno z punktu widzenia pacjentów, lekarzy, aptekarzy, hurtowników jak i przemysłu farmaceutycznego.
7) Podjęcie działań zmierzających do zwiększenia liczby lekarzy w określonych specjalnościach ( np. patomorfologów, geriatrów) oraz pielęgniarek, między innymi poprzez stosowne zachęty do wybierania tych zawodów i wzrost nakładów finansowych na ich kształcenie.
8) Powołanie Agencji Taryfikacji, która powinna się zajmować wyceną procedur medycznych w modelu popytowo- podażowym. Dokonywanie takiej wyceny przez AOTM, jako rozwiązania zaproponowanego w ramach pakietu kolejkowego powinno być tylko rozwiązaniem czasowym, do momentu stworzenia Agencji Taryfikacji.
9) Zwiększenie dostępu do innowacyjnych, skutecznych technologii medycznych( lekowych i nie lekowych) poprzez stosowne rozwiązania systemowe, w tym miedzy innymi wprowadzenie jednolitej metodologii liczenia tzw. kosztów pośrednich. Konieczność zwiększenia wydajności pracy Agencji Oceny Technologii Medycznych w zakresie oceny technologii nie lekowych.
10) Wypracowanie formalno-prawnych warunków dla inwestycji w ochronie zdrowia w ramach partnerstwa publiczno- prywatnego. Konieczność przyśpieszenia prac nad nowelizacją ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz ustawy o finansach publicznych w tym zakresie.
11) Urealnienie koszyka świadczeń gwarantowanych względem dostępności środków finansowych.
12) W związku z obowiązkowym, ustawowym terminem wdrożenia od 1 sierpnia 2017 przez podmioty lecznicze elektronicznej dokumentacji medycznej ( EDM) i biorąc pod uwagę liczne prawne, finansowe i techniczne bariery do pokonania konieczne jest sporządzenie niezbędnego harmonogramu działań, tak, by termin ten został dotrzymany.
Źródło: BCC
Czytaj także: Marek Balicki: na konflikcie z lekarzami zyskał Arłukowicz
