Reforma Gowina: co trzeba wiedzieć o studiach medycznych?

Konstytucja dla Nauki to pierwszy od 12 lat całościowy projekt reformy systemu szkolnictwa wyższego i nauki w Polsce. 

- Mamy do czynienia z reformą inną niż wszystkie - zapowiada Jarosław Gowin. 

Najważniejsze założenia reformy to m.in. podniesienie znaczenia statutu uczelni i zwiększenie roli rektora, wprowadzenie nowego modelu kształcenia doktorantów (Konstytucja dla Nauki wprowadza szkoły doktorskie oraz zachowuje tryb eksternistyczny), zwiększenie finansowania uczelni, wzmocnienie roli studiów o profilu praktycznym, nowe ścieżki kariery akademickiej i zniesienie obowiązku habilitacji.

Jakie przepisy będą obowiązywały uczelnie medyczne?

Przepisy projektu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce przewidują, że nadzór nad uczelniami medycznymi, tak jak dotychczas, będzie sprawował minister właściwy do spraw zdrowia.
Zarówno uczelnie medyczne, jak i uczelnie prowadzące kształcenie na kierunkach medycznych nadzorowane przez MNiSW, będą działały na ogólnych zasadach. Projekt nie zawiera przepisów przyznających uczelniom medycznym szczególne uprawnienia.
Kształcenie na kierunkach przygotowujących do wykonywania zawodów lekarza, lekarza-dentysty, farmaceuty, pielęgniarki, położnej, diagnosty laboratoryjnego, fizjoterapeuty, ratownika medycznego będzie odbywać się na podstawie standardów kształcenia będących zbiorem reguł i warunków kształcenia określonych rozporządzeniem.
Rekrutacja na kierunki lekarski i lekarsko-dentystyczny odbywać się będzie tak jak dotychczas - w ramach limitów przyjęć, a minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na kierunki lekarski i lekarsko-dentystyczny w poszczególnych uczelniach, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
Projekt wprowadza ograniczenia dla tworzenia studiów na kierunku lekarskim i lekarsko-dentystycznym. O pozwolenie na ich utworzenie będzie mogła ubiegać się uczelnia akademicka posiadająca kategorię naukową B+ w dyscyplinie w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu.