Celem ustawy jest doprecyzowanie przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta dotyczących sprawowania, w podmiotach leczniczych udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Obecnie prawo pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej dotyczy jedynie pacjentek w warunkach ciąży, porodu i połogu. Poprzez zmianę przepisów, prawem do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zostaną objęci pacjenci małoletni albo posiadający orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ustawa precyzuje również, że przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.

Ustawa wprowadza również wyłączenie z możliwości ustalania opłaty za koszty realizacji prawa do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli realizacja tych praw skutkuje kosztami poniesionymi przez podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej.

W art. 2 ustawy wprowadzona została możliwość (na wniosek dyrektora wojewódzkiego oddziału NFZ i za zgodą świadczeniodawcy) przedłużenia – do 30 czerwca 2021 r. obowiązywania umów na udzielenie świadczeń w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Źródło: Prezydent.pl