Czy subkliniczna niedoczynność tarczycy zwiększa ryzyko cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych?

Subkliniczna niedoczynność tarczycy (snt) nazywana również bezobjawową lub skąpoobjawową jest jednym z częstszych schorzeń układu endokrynnego. Przez część środowiska lekarskiego często wręcz bywa bagatelizowana. Choć przebieg snt często bywa rzeczywiście bezobjawowy, to niekiedy subkliniczna niedoczynność tarczycy może być źródłem budzących niepokój pacjenta objawów oraz zaburzeń metabolicznych, niekorzystnie wpływających na zdrowie oraz jakość życia. W badaniach laboratoryjnych subkliniczne zaburzenia hormonalne tarczycy charakteryzują się nieznacznie podwyższonym stężeniem TSH, przy jeszcze prawidłowych wolnych hormonach tarczycy – FT4 i FT3.

Autorzy badania, którego wyniki opublikowano w listopadowym numerze Diabetes & Metabolic Syndrome postanowili odpowiedzieć na pytanie - „Czy subkliniczna niedoczynność tarczycy może zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych?” Poszukiwali więc zależności pomiędzy potwierdzoną subkliniczną niedoczynnością tarczycy oraz wybranymi parametrami biochemicznymi, będącymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz zaburzeń gospodarki węglowodanowej. W grupie biorących udział w badaniu 148 osób oznaczono profil lipidowy oraz zmierzono stężenie homocysteiny we krwi, a na podstawie stężenia insuliny i glukozy oznaczono wskaźnik insulinooporności - HOMA-IR.

Badanie wykazało, iż w grupie osób z subkliniczną niedoczynnością tarczycy występowało istotnie statystycznie wyższe stężenie cholesterolu całkowitego oraz jego aterogennej (miażdżycotwórczej) frakcji LDL w porównaniu do osób zdrowych z grupy kontrolnej. Podobnie, stężenie homocysteiny w surowicy oraz wskaźnik insulinooporności we krwi osób z subkliniczną niedoczynnością tarczycy były istotnie podwyższone w porównaniu do grupy osób zdrowych. Badacze wykazali również bezpośrednią korelację pomiędzy wartością współczynnika HOMA-IR a stężeniem homocysteiny w surowicy krwi u osób z subkliniczną niedoczynnością tarczycy, co jak sugerują wskazuje na bezpośredni wpływ stwierdzanej u osób z subkliniczną niedoczynnością tarczycy oporności na insulinę na wzrost stężenia homocysteiny.

Opierając się na wynikach badania - subkliniczna niedoczynność tarczycy, między innymi w mechanizmie nasilającej się insulinooporności może zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 a towarzyszący oporności na insulinę podwyższony poziom homocysteiny może zwiększać ryzyko sercowo-naczyniowe.

Wydaje się więc, iż prawidłowe wyrównanie nawet niewielkich zaburzeń hormonalnej funkcji tarczycy może mieć większy, niż dotychczas sądzono korzystny wpływ na jakość życia pacjentów, ale także może w istotny sposób zmniejszać ryzyko wystąpienia cukrzycy oraz problemów sercowo-naczyniowych w przyszłości.