BI 655130 jest przeciwciałem monoklonalnym, które hamuje aktywność receptora interleukiny-36 (IL-36R), tj. szlaku sygnałowego w układzie immunologicznym, który może odgrywać rolę w wielu chorobach zapalnych.

Nowe dane opublikowane w czasopiśmie „The New England Journal of Medicine” wskazują, że jedna dawka BI 655130 spowodowała szybkie ustąpienie objawów rzadkiej i mogącej zagrażać życiu uogólnionej łuszczycy krostkowej (ang. generalised pustular psoriasis, GPP).

U 5 z 7 pacjentów, którzy wzięli udział w 20-tygodniowym badaniu klinicznym fazy I, po podaniu jednej dawki leku w ciągu pierwszego tygodnia stwierdzono skórę wolną lub prawie wolną od zmian chorobowych. Po 4 tygodniach efekt ten zaobserwowano u wszystkich pacjentów. W tygodniu 4. średnia poprawa w zakresie objawów skórnych wynosiła niemal 80% i utrzymywała się aż do zakończenia badania (tydzień 20.).

- Odpowiednio dostosowane działanie ukierunkowane na szlak IL-36 stanowi jeden z najciekawszych nowych obszarów badań dermatologicznych, a społeczność naukowa z niecierpliwością czekała na postępy w badaniach nad tym mechanizmem –powiedział główny badacz, prof. Hervé Bachelez z paryskiego ośrodka Hôpital Saint-Louis. – Badanie to dostarczyło oczekiwanych od dawna danych klinicznych, które stanowią potwierdzenie pozytywnych efektów blokowania aktywności IL-36 jako potencjalnej, nowatorskiej metody leczenia. Szybka poprawa obserwowana u pacjentów po podaniu zaledwie jednej dawki BI 655130 świadczy o dużych możliwościach tej terapii, które będzie można wykorzystać w leczeniu GPP w przyszłości.

Uogólniona łuszczyca krostkowa to rzadka, przewlekła choroba skóry, klinicznie różna od częściej występującej łuszczycy plackowatej. Ma ona znaczny wpływ na jakość życia pacjentów. Na skórze chorego występuje rumień i pojawiają się liczne zmiany w postaci pęcherzyków (krostek) wypełnionych jałową ropą, pokrywające duże obszary ciała. U osób dotkniętych tą chorobą mogą nagle pojawić się objawy takie jak gorączka, dreszcze i bolesne zmiany skórne.

GPP może wiązać się z wystąpieniem groźnej dla życia niewydolności narządowej i powikłań zakaźnych, dlatego chorobę tę należy uznawać za stan wymagający pilnej pomocy lekarskiej.

Dostępne metody leczenia GPP są obecnie bardzo ograniczone i nie zapewniają dużej oraz trwałej skuteczności. Z tego względu istnieje wysokie zapotrzebowanie na nowe metody leczenia GPP dające możliwość poprawy ich skuteczności.

Równolegle trwają już także badania nad zastosowaniem BI 655130 w leczeniu innych chorób immunologicznych, w tym wrzodziejącego zapalenie jelita grubego.

Źródło: NEJM / inf. pras.