Rok 2016 nie był czasem „dobrych zmian” w medycynie laboratoryjnej w Polsce. Środowisko diagnostów laboratoryjnych było pomijane przez resort zdrowia w wszelkich pracach dotyczących nowej organizacji systemu służby zdrowia w Polsce. Nadal w naszym kraju wykonuje się aż 5 razy mniej badań laboratoryjnych w stosunku do innych państw Unii Europejskiej. Żaden z postulatów przedstawionych ministrowi zdrowia w styczniu 2016 roku nie został zrealizowany, a nawet nie rozpoczęto prac nad ich realizacją. Nadal nie ma wyceny i kontraktowania badań laboratoryjnych. Brak jest rejestru badań laboratoryjnych, rzeczywistego nadzoru nad jakością świadczeń z zakresu diagnostyki laboratoryjnej. Polskie laboratoria medyczne giną z mapy naszego kraju, a ich miejsce zajmują laboratoria komercyjne z kapitałem zagranicznym. Medyczne laboratorium wraz z diagnostą laboratoryjnym zostaje odsunięte od lekarza i pacjenta. Szpitalne laboratoria traktowane przez zarządzających jako źródło kosztów są likwidowane lub oddawane w outsourcing firmom zewnętrznym, zaś laboratoria ambulatoryjne zamieniane na punkty pobrań. Materiał biologiczny pacjentów jest transportowany po całym kraju i poza jego granice bez jakiegokolwiek nadzoru i potwierdzenia jego utylizacji. Diagnosta laboratoryjny wykonujący zawód medyczny oparty na misji „Dobro pacjenta najwyższym prawem” niestety został pominięty w ministerialnych planach misyjności szpitali. Wbrew hasłom „Stop prywatyzacji” nie został uwzględniony, w nowelizowanych ustawach, postulat samorządu diagnostów laboratoryjnych by medyczne laboratorium diagnostyczne było integralna częścią szpitala. Za akceptacją resortu zdrowia następuje dalsza komercjalizacja laboratoriów i „robienie milionów z probówki” dla zysku, zaś bezpieczeństwo pacjenta i lekarze nie jest brane pod uwagę.
Lista zaniechań w diagnostyce laboratoryjnej jest długa. Powoduje to, że pacjenci pozbawieni są przysługujących im badań profilaktycznych, są niedodiagnozowani i stąd stany chorobowe wykrywane są zbyt późno. W Polskiej służbie zdrowia nie jest wykorzystywana wiedza medyczna, wykształconych na kierunku analityka medyczna, diagnostów laboratoryjnych, których często właściciele laboratoriów degradują do roli operatorów aparatury diagnostycznej, a nie partnera lekarza uczestniczącego w procesie diagnostyczno-terapeutycznym pacjenta. Diagnosta laboratoryjny w procesie kształcenia przed i podyplomowego jest przygotowany do ścisłej współpracy z zespołem medycznym w opiece nad pacjentem. Z niepokojem patrzę co przyniesie nadchodzący Nowy Rok - zapowiedziany czasem zmian w Służbie Zdrowia. Pomimo wszystko liczę na cud i dostrzeżenie przez resort zdrowia roli diagnosty laboratoryjnego i miejsca medycznego laboratorium w służbie pacjentowi, co mam nadzieje będzie miało odzwierciedlenie w powstających przepisach prawnych.
