Wirus SARS-CoV-2 jest zdecydowanie bardziej niebezpieczny niż wirus grypy. To nowy wirus i układ immunologiczny człowieka nie miał tyle czasu - tak jak w przypadku grypy - żeby się do niego „przyzwyczaić”.
Wzrostu zakażeń COVID-19 oraz grypy i należy spodziewać się między końcem września a końcem listopada. Amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) sugerują, by szczepić się na grypę do końca października. Pandemia COVID-19 wciąż się nie ustabilizowała i eksperci twierdzą, że może to mieć konsekwencje w kontekście zapobiegania i leczenia grypy, która jest, jak wiemy, jest także nieobliczalna.
Obawiamy się w 2021 roku „Twindemii”, która na szczęście nie dotknęła nas w 2020 roku.
Pandemiczne środki ochronne jak dystans, maseczki, dezynfekcja są skutecznym hamulcem ale nie jedynym.
Szczepienie przeciw grypie i COVID-19 może być robione równocześnie.
Jedno szczepienie robimy w lewe ramie drugie szczepienie w prawe.
Obowiązuje zasada, że w sytuacji równoczesnego podawania pacjentowi różnych leków w postaci iniekcji, leki należy wstrzykiwać w różne miejsca ciała, najlepiej oddalone od siebie.
Szczepienia można rozdzielić ale proszę z odstępami miedzy nimi nie przesadzać, bo nasilają się zachorowania a czas nie stoi w miejscu. Co nam z uzyskanej odporności za rok.
Dla ostrożnych może być maksymalna przerwa dwutygodniowa pomiędzy szczepionkami przeciw grypie i COVID-19.
Okres budowania odporności po szczepiennej w przypadku grypy może trwać do np. 3 tygodni a w przypadku trzeciej dawki szczepionki przeciw SARS-CoY-2 dwa, trzy tygodnie.
Pierwotne szczepienia przeciw SARS-CoV-2 dają istotną odporność po 4-6 tygodniach, czasami po 8 tygodniach.
Okres wylęgania grypy i COVID-19 w organizmie wynosi kilka dni, tak więc w przypadku kontaktu z wirusem bezpośrednio przed lub zaraz po szczepieniu istnieje możliwość zachorowania.
Powyższe szczepionki nie chronią przed przeziębieniem, pomimo że niektóre jego objawy są podobne do objawów grypy czy początku COVID-19.
Każda szczepiona może nie wywołać szybkiej i pełnej odpowiedzi immunologicznej u wszystkich zaszczepionych osób. Podawane okresy budowania odporności mają charakter orientacyjny. Inaczej należałoby takie badania przeprowadzać u każdego człowieka indywidualnie.
Najczęściej zgłaszanymi drobnymi działaniami niepożądanymi po przytoczonych szczepionkach były: ból głowy, ból mięśni, złe samopoczucie, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, rumień w miejscu wstrzyknięcia, zjawisko rozbicia-ból mięśni i stawów, dreszcze, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia.
