Martyna Chmielewska: Czy ma Pan problemy z wystawianiem elektronicznych recept?
Marcin Lewicki: Świadczeniodawcy mają wątpliwości co do e-recepty. Nie wiedzą do końca, jak ma ona funkcjonować. Nie wiedzą, jakie konsekwencje niesie za sobą e-recepta. Wiąże się to z prowadzeniem dużych zmian w programach, zwłaszcza jeśli są to programy autorskie w danych placówkach medycznych. Osobiście nie mam problemów z wystawianiem e-recepty.
M.Ch.: Czy elektroniczna recepta ułatwia Panu pracę?
M.L.: Jeżeli pracujemy na systemie, w którym funkcjonuje pamięć leków wypisywanych dla danego pacjenta, to nie ma różnicy, czy wydrukuję receptę czy ją wyślę elektronicznie. Daję pacjentowi kod do recepty albo receptę. W zasadzie jest to jedno i to samo.
M.Ch.: Jak pacjenci reagują na elektroniczną receptę?
M.L.: Myślę, że dobrze. Nie spotkałam się z negatywnymi uwagami.
M.Ch.: Prezes Warszawskich Lekarzy Rodzinnych, rzecznik prasowy KLRwP Michał Sutkowski powiedział Medexpressowi, że jest za fakultatywną opcją wystawiania recepty w wersji papierowej.Czy popiera Pan ten pomysł?
M.L.: Tak. Ponad miesiąc temu miałem przyjemność uczestniczyć w konferencji uzgodnieniowej ds wprowadzania rozwiązań w e-zdrowiu w MZ. Wiceminister zdrowia Janusz Cieszyński poinformował uczestników, że w przypadku wystąpienia problemów w systemie (np. z powodu zawieszenia się komputera lub systemu do wystawiania e-recepty) jest możliwość wystawienia recepty w formie papierowej. Recepta może zostać wypisana długopisem. W przeciwieństwie do e-zwolnienia, nie trzeba jej potem wprowadzać do e-systemu.
M.Ch.: Na jaki okres czasu lekarz może wystawić e-receptę?
M.L.: Lekarz może przepisać dla jednego pacjenta jednorazowo maksymalnie ilość produktu leczniczego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego niezbędną pacjentowi do 360-dniowego okresu stosowania, niemniej jednak ilość produktu na jednej recepcie nie może przekraczać ilości niezbędnej do 120-dniowego stosowania.
M.Ch.: Czy jest to dobra forma?
M.L.: W przypadku leczenia przewlekłego to jak najbardziej dobra forma wystawiania e-recept. Ma to jednak swoje plusy i minusy. Jeżeli wystawiam pacjentowi choremu na nadciśnienie receptę na rok, to trudno mi powiedzieć, kiedy pacjent się do mnie zgłosi, by skontrolować stan zdrowia. Wiem, że pacjent w wieku 40-50 lat będzie stosował leki zgodnie z naszymi ustaleniami podczas procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Jeżeli coś zacznie go niepokoić, czy też wystąpią jakieś działania niepożądane, to w miarę szybko się ze mną skontaktuje. Problemy mogą być ze starszymi pacjentami, którzy mogą zaniedbać swoje zdrowie lub być zaniedbywanymi przez swoje rodziny.
M.Ch.: A co z refundacją? Lekarze nadal muszą określać poziom odpłatności...
M.L.: Liczę też na szybkie uproszczenie procesu refundacji. Mamy w tym momencie cztery poziomy odpłatności - 100%, 50%, 30%, R. Ponadto istnieje wiele uprawnień dodatkowych (leki 75+, kombatanci, itd). Wszyscy lekarze, z którymi rozmawiam, zgodnie twierdzą, że tych kilka poziomów odpłatności jest za dużym utrudnieniem. W zasadzie często zajmujemy się nie samym pacjentem, ale tym, jak przypasować refundację do jego choroby. Dr Krzysztof Bukiel, przewodniczący OZZL, trafnie określił ten proces "refundologią". Nie można zapominać o czasie, jaki NFZ wyznacza na przyjęcie pacjenta w ramach przykładowej poradni POZ. Jest to niecały kwadrans. Po zebraniu wywiadu, zbadaniu pacjenta pozostaje już niewiele czasu na biurokratyczną walkę. Nadzieję daje zapowiedź wiceministra zdrowia Cieszyńskiego o uproszczeniu poziomów odpłatności do 2 - "100%" i "refundowany". My, jako lekarze, liczymy na całkowite zdjęcie z nas tego obowiązku. To pacjenta, a nie papier należy stawiać na pierwszym miejscu, w czym rządzący od lat próbują nam przeszkadzać. Trzeba to wreszcie zmienić.
