Zwiększona zdolność do transmisji nowych mutacji koronawirusa
W grudniu 2020 zidentyfikowano dwa warianty wirusa, które okazały się szczególnie niebezpieczne ze względu za zwiększoną zdolność do transmisji. Jest to brytyjski wariant VOC 202012/01 i afrykański 501Y.V2 W swoim najnowszym raporcie ECDC donosi o nowym szczepie zbierającym śmiertelne żniwo, tym razem w Ameryce Południowej. Wariant P.1 został do tej pory zidentyfikowany tylko w Brazylii oraz u Japońskich i Koreańskich podróżników odwiedzających Brazylię, głównie stan Amazonas. Stolica Amazonas, Manaus, przeżywa obecnie gwałtowny wzrost liczby przypadków COVID-19, wywierając znaczną presję na system opieki zdrowotnej. Z kolei niemiecka prasa informuje o odkryciu jeszcze innego wariantu w Bawarii. Mutację koronawirusa odkryto u 35 nowo zakażonych pacjentów w Garmisch-Partenkirchen. Różni się od tego znalezionego pierwotnie w Wielkiej Brytanii i RPA, ale lekarze jeszcze nie wiedzą, czy jest wysoce zaraźliwy.
Źródło: https://www.dw.com/en/germany-new-covid-variant-found-in-bavaria/a-56269615, https://www.ecdc.europa.eu/en/publications-data/covid-19-risk-assessment-spread-new-variants-concern-eueea-first-update
Dlaczego osoby z zespołem Downa są narażone na cięższy przebieg COVID-19?
Osoby z zespołem Downa wydają się być bardziej narażone na ciężką chorobę wywołaną przez SARS-CoV-2. Jest to spowodowane częstym występowaniem chorób współistniejących związanych z gorszym rokowaniem, w tym cukrzycy, chorób układu krążenia i problemów z oddychaniem. Poza tym zwykle mają historię zakażeń, zwiększoną częstość hospitalizacji z powodu wirusowych infekcji dróg oddechowych oraz wyższą śmiertelność z powodu zapalenia płuc i posocznicy.
W tym badaniu naukowcy zbadali czynniki genetyczne u osób z zespołem Downa, które mogą powodować cięższy przebieg COVID-19. Analiza wykazała, że szereg interakcji gospodarz-wirus jest zmienionych w zespole Downa. Na przykład gen kodujący proteazę TMPRSS2, która ułatwia wnikanie SARS-CoV-2 poprzez aktywację wirusowego białka kolca, znajduje się właśnie na chromosomie 21. Oprócz tego w ostrej fazie zakażenia, nadmierna ekspresja genów prozapalnych może sprzyjać typowej burzy cytokinowej COVID-19.
Źródło: https://www.nature.com/articles/s41598-021-81451-w
Jak tocilizumab wpływa na wyniki kliniczne pacjentów z ciężkim przebiegiem COVID-19?
Tocilizumab jest inhibitorem interleukiny 6 zatwierdzonym do leczenia między innymi reumatoidalnego zapalenia stawów. Interleukina 6 jest prozapalną cytokiną, która wywiera wpływ na wątrobę i limfocyty. Indukuje wydzielanie białek ostrej fazy, takich jak białko C-reaktywne, fibrynogen i hepcydyne oraz promuje różnicowanie cytotoksycznych limfocytów T CD4 i CD8 oraz produkcję przeciwciał. Interleukina 6 odgrywa ważną rolę w kontrolowaniu infekcji wywoływanych przez wirusy grypy, SARS-CoV-1 i herpeswirusy. W przypadku zakażenia SARS-CoV-2 podwyższony poziom interleukiny 6 i białka C-reaktywnego koreluje z ciężkością choroby i śmiertelnością. Zatem blokowanie aktywności interleukiny 6 może odgrywać rolę w łagodzeniu odpowiedzi zapalnej i poprawie wyników klinicznych u pacjentów z COVID-19. Aby przetestować tę hipotezę, w Brazylii przeprowadzono randomizowane badanie, sprawdzające działanie tocilizumabu.
Do badania włączono 129 pacjentów (średni wiek 57 lat; 68% mężczyzn) . Wszyscy ciężko przechodzili COVID-19, otrzymywali tlen lub wentylację mechaniczną i mieli nieprawidłowe poziomy co najmniej dwóch biomarkerów (białka C-reaktywne, d-dimeru, dehydrogenazy mleczanowej lub ferrytyny). Połowa pacjentów oprócz standardowej opieki (w tym hydroksychlorochiny, azytromycyny, kortykosteroidów i antybiotyków podawanych zgodnie ze lokalnymi wytycznymi) otrzymali tocilizumab w pojedynczym wlewie dożylnym w dawce 8 mg / kg (maksymalnie 800 mg).
Zgon po 15 dniach wystąpił u 11 (17%) pacjentów w grupie tocilizumabu w porównaniu z 2 (3%) w grupie otrzymującej tylko leczenie standardowe. U pacjentów z ciężkim lub krytycznym COVID-19 tocilizumab nie tylko nie poprawiał wyników klinicznych po 15 dniach ale mógł nawet zwiększać śmiertelność.
Źródło: https://www.bmj.com/content/372/bmj.n84
Kto jest najbardziej narażony na SARS-CoV-2?
Naukowcy z Oxford University przeanalizowali czy osoby cierpiące z powodu chorób autoimmunologicznych lub nowotworów są bardziej narażone na zachorowanie na COVID-19.
Pacjenci z chorobą autoimmunologiczną często przyjmują leki immunosupresyjne i częściej mają choroby towarzyszące. Te czynniki mogą sprawiać, że wirus SARS-CoV-2 będzie dla nich bardziej niebezpieczny. Żeby to sprawdzić przeprowadzono retrospektywne badanie kohortowe z udziałem 186 pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 między 1 marca a 15 kwietnia. Porównano wyniki 62 pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi i 124 pacjentami bez takich schorzeń dobranymi pod względem wieku i płci. Okazało się, że pacjenci z chorobą autoimmunologiczną nie byli narażeni na zwiększone ryzyko przyjęcia na oddział intensywnej terapii, intubacji lub zgonu.
W przypadku nowotworu porównano wyniki zakażenia SARS-CoV-2 u 323 pacjentów (67 pacjentów z rakiem i 256 pacjentów bez raka). Po uwzględnieniu danych demograficznych, statusu palenia i chorób współistniejących, rozpoznanie nowotworu wiązało się niezależnie z wyższym ryzykiem hospitalizacji i śmiertelnością w wyniku COVID-19.
Wyniki te podkreślają kluczowe znaczenie zapobiegania ekspozycji na SARS-CoV-2 i łagodzenia infekcji u pacjentów z nowotworem.
Źródło: https://academic.oup.com/ibdjournal/article/27/Supplement_1/S44/6105492?searchresult=1, https://academic.oup.com/jncics/advance-article/doi/10.1093/jncics/pkaa120/6104876?searchresult=1
Optymalna strategia szczepień populacyjnych
Szczepionki przeciwko SARS-CoV-2 zostały opracowane, przetestowane i zatwierdzone do użytku w nagłych wypadkach z bezprecedensową szybkością. Wdrożenie szczepionek nastąpiło w kilku krajach w mniej niż rok po zidentyfikowaniu wirusa. Chociaż produkcja szczepionek jest szybko zwiększana, popyt przewyższy podaż przez kilka następnych miesięcy. W konsekwencji pilnym wyzwaniem jest optymalizacja przydziału szczepionek w celu maksymalizacji korzyści dla zdrowia publicznego. Bubar i in. pokazują, że szczepienie osób starszych jest optymalną strategią w celu zmniejszenia obciążenia związanego z COVID-19. Chociaż przewiduje się, że szczepienie młodszych osób dorosłych zapobiegnie wysokiej zapadalności to szczepienie osób starszych najskuteczniej zmniejszy śmiertelność.
Źródło: https://science.sciencemag.org/content/early/2021/01/21/science.abe6959, https://science.sciencemag.org/content/early/2021/01/21/science.abg2334
