Zdaniem Naczelnej Rady Lekarskiej różnicowanie wysokości zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizację w ramach rezydentury w zależności od postępowania kwalifikacyjnego, w którym lekarz został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji jest niezgodne z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i art. 18 § 1 i art. 18 § 3 Kodeksu pracy.
Konstytucja gwarantuje, że wszyscy są wobec prawa równi i że wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Kodeks pracy zagwarantował z kolei pracownikom prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości, uznając jednocześnie, że pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.
Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego rezydenta została określona w załącznikach do rozporządzenia Ministra Zdrowia i kształtuje się odrębnie w zależności od postępowania kwalifikacyjnego, w którym lekarz został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji. W szeregu specjalizacji będzie tak, że niższe wynagrodzenie otrzymają rezydenci, który zostali zakwalifikowani do odbywania specjalizacji w pierwszym postępowaniu kwalifikacyjnym przeprowadzonym w 2017 r. oraz we wcześniejszych postępowaniach kwalifikacyjnych. Z kolei rezydenci, którzy zostali zakwalifikowani do odbywania specjalizacji w drugim postępowaniu kwalifikacyjnym w roku 2017 i w postępowaniach późniejszych, będą otrzymywali wyższe wynagrodzenie i to nawet o blisko 20%.
Zdaniem NRL rozporządzenie bezzasadnie różnicuje podmioty, które powinny być traktowane równo wobec prawa. W rozporządzeniu rozróżniono bowiem wysokość wynagrodzenia przyznanego lekarzom rezydentom w zależności od tego, w którym postępowaniu kwalifikacyjnym przyjęto ich na specjalizację co oznacza, iż na mocy tej regulacji rozróżniono lekarzy i lekarzy dentystów – rezydentów na grupy lepiej potraktowane oraz gorzej potraktowane. Zróżnicowanie wprowadzone w kwestionowanym rozporządzeniu jest nie tylko nieuzasadnione, ale również ma nieproporcjonalny charakter.
Źródło: NIL
