Dlaczego dodatek dla pielęgniarek (tzw. zembalowe) może być wypłacany z rezerw budżetu NFZ, a dla ratowników musi być wypłacany z budżetu PRM?
Ratownictwo medyczne nie jest finansowane ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym zadania zespołów ratownictwa medycznego są finansowane z budżetu państwa z części, których dysponentami są poszczególni wojewodowie. Środki na finansowanie tych zadań w myśl art. 49 ww. ustawy, wojewoda przekazuje Narodowemu Funduszowi Zdrowia w formie dotacji celowej. Dlatego nakłady na wynagrodzenia pracowników, w tym na podwyżki, są ponoszone z budżetu państwa jako jeden ze składników kosztów funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego. Ponadto minister rozwoju i finansów, sprawując ogólną kontrolę realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa (art. 174 pkt 1 ustawy o finansach publicznych), dostrzegł w budżetach wojewodów w rozdziale 85156 – Składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz świadczenia dla osób nieobjętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego – niższe wykonanie tych wydatków w związku ze zmniejszająca się liczbą osób bezrobotnych. Środki na podwyżki wynagrodzeń w systemie PRM mają być w pierwszej kolejności pozyskiwane w wyniku przeniesienia wydatków z rozdz. 85156 do rozdz. 85141 – ratownictwo medyczne.
Czy dodatek dla pielęgniarek, które były zatrudnione u podwykonawców, będzie wypłacany z rezerw budżetu NFZ czy z budżetu PRM?
Pielęgniarki zatrudnione u podwykonawców wykonują zadania finansowane ze środków na zadania zespołów ratownictwa medycznego. W przypadku objęcia podwyżkami tej grupy zawodowej (obecnie trwają prace w tym zakresie) środki na podwyżki będą przekazywane zgodnie z zapisami ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, przez wojewodów w formie dotacji dla NFZ.
Dlaczego w ustawie o ustalaniu minimalnych wynagrodzeń w ochronie zdrowia ratownicy medyczni (najliczniejsza grupa zawodowa systemu PRM) są ujęci w grupie „Inne zawody medyczne”?
Przepisy ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalenia najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych (druki senackie nr 529 i 529 A) przyporządkowują pracowników wykonujących zawód medyczny do 10 grup zawodowych. Niewymienienie ratowników jako osobnej grupy w katalogu wszystkich zawodów medycznych nie oznacza, że osoby wykonujące zawód medyczny, spełniające warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej nie zostaną objęte zakresem ustawy. Zgodnie z wykładnią definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej osobą wykonującą zawód medyczny jest również osoba wykonująca zawód ratownika medycznego, dlatego zostanie ona objęta zakresem ustawy o sposobie ustalenia najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Zgodnie z ustawą wysokość najniższego wynagrodzenia zasadniczego przysługującego pracownikom wykonującym zawód medyczny zatrudnionym w podmiocie leczniczym jest uzależniona od poziomu wykształcenia wymaganego na konkretnym stanowisku pracy, na którym zatrudniony jest dany pracownik (wykształcenie wyższe, średnie, w części przypadków również posiadanie specjalizacji). Określenie w ustawie docelowej wysokości najniższych wynagrodzeń zasadniczych oraz wzajemnych relacji pomiędzy wynagrodzeniami dla poszczególnych kategorii zawodowych pracowników medycznych nie wyłącza ogólnych przepisów prawa pracy normujących zasady ustalania wynagrodzenia za pracę.
Jak mają się działania MZ do zapisanego w Kodeksie Pracy prawa do jednakowego wynagrodzenia wraz ze wszystkimi jego składnikami (bez względu na ich nazwę czy charakter) za jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości?
Minister zdrowia nie jest pracodawcą dla personelu medycznego zatrudnionego w jednostkach systemu PRM. Dlatego w pierwszej kolejności postulaty płacowe powinny być kierowane do dyrektorów podmiotów leczniczych będących dysponentami jednostek systemu PRM (posiadających w swoich strukturach zespoły ratownictwa medycznego lub szpitalne oddziały ratunkowe). Średnio miesięcznie na jeden zespół ratownictwa medycznego, liczący od dwóch do trzech osób personelu medycznego, przeznacza się z budżetu państwa kwotę 105 tys. zł. W opinii MZ suma ta pozwala na podjęcie rozmów z pracodawcami co do wygenerowania środków na podniesienie wynagrodzeń dla ratowników medycznych. Zwiększenie nakładów na ratownictwo medyczne w wysokości zaproponowanej przez stronę rządową, pozwalającej na przyznanie dodatku do wynagrodzenia w docelowej wysokości 800 zł miesięcznie brutto w przeliczeniu na jeden etat albo równoważnik etatu, przy jednoczesnym zwiększeniu wynagrodzeń przez pracodawców, umożliwiłoby wypełnienie postulatów środowiska ratowniczego.
Dlaczego podczas przyznawania dodatku 2×400 dla ratowników medycznych Ministerstwo Zdrowia przyznało go tylko ratownikom pracującym w ZRM i SDM, pomijając ratowników pracujących w SOR, IP i oddziałach szpitalnych ?
Przyznanie podwyżek dla ratowników medycznych, będących członkami zespołów ratownictwa medycznego u wykonawców głównych i podwykonawców ma sprzyjać zachęceniu ratowników medycznych do pracy w pozaszpitalnym systemie PRM. Istotne jest też to, że jedynie w zespołach ratownictwa medycznego i na stanowiskach dyspozytorów medycznych świadczenia i czynności wykonywane przez ratowników medycznych oraz pielęgniarki systemu są identyczne, co wynika z:
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. z 2017 poz. 497);
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2016 r. w sprawie medycznych czynności ratunkowych i świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego (Dz. U. z 2016 r. poz. 587);
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 10 stycznia 2014 r. w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego (Dz. U. poz. 66).
Celem przyznania podwyżek było zminimalizowanie różnic płacowych pomiędzy pracownikami wykonującymi te same zadania.
źródło: mz.gov.pl
Warto przeczytać
