Naczelna Rada Lekarska na posiedzeniu 22 marca 2019 r. przyjęła:
• STANOWISKO w sprawie realizacji porozumienia podpisanego przez ministra zdrowia z Porozumieniem Rezydentów OZZL
• STANOWISKO w sprawie potrzeby nowelizacji art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
• STANOWISKO w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw
• STANOWISKO w sprawie projektu ustawy Pakiet Społeczny Ludowców oraz o zmianie niektórych innych ustaw
STANOWISKO Nr 5/19/VIII NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 22 marca 2019 r.
w sprawie realizacji porozumienia podpisanego przez ministra zdrowia z Porozumieniem Rezydentów OZZL
Naczelna Rada Lekarska wyraża stanowczy sprzeciw wobec nierealizowania przez Ministerstwo Zdrowia i Rząd RP zapisów porozumienia z dnia 8 lutego 2018 r. zawartego pomiędzy reprezentującym stronę rządową ministrem zdrowia a reprezentującymi stronę społeczną lekarzami rezydentami (zwanego dalej „Porozumieniem”).
W obliczu nierealizowania wielu punktów Porozumienia, które w świadomości podpisujących go lekarzy reprezentujących Naczelną Radę Lekarską, Porozumienie Rezydentów oraz Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy było pierwszym krokiem do uzdrowienia sytuacji w opiece zdrowotnej w Polsce i wstępem do reformy systemu ochrony zdrowia, a także wobec braku wystarczających działań nakierowanych na skokowy wzrost jej finansowania, szczególnie w zakresie jak najszybszego dojścia do uzgodnionego przez strony poziomu nakładów publicznych na ochronę zdrowia wyrażonego odsetkiem PKB, Naczelna Rada Lekarska wzywa Ministerstwo Zdrowia i Rząd RP do podjęcia natychmiastowych działań naprawczych, a porozumienie w chwili obecnej uznaje za niezrealizowane.
Naczelna Rada Lekarska wzywa wszystkie Okręgowe Rady Lekarskie, a także organizacje branżowe i środowiska pacjentów do podjęcia działań skutkujących konsolidacją sił dla przyspieszenia niezbędnej, głębokiej reformy systemu ochrony zdrowia, będącej wykładnikiem rozwoju cywilizacyjnego.
STANOWISKO Nr 6/19/VIII NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 22 marca 2019 r.
w sprawie potrzeby nowelizacji art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
Naczelna Rada Lekarska, uwzględniając informacje przekazane przez okręgowe izby lekarskie, dostrzega, że przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (dalej: ustawa) nie reguluje we właściwy sposób zasad wyrażania przez rady lekarskie zgody bądź odmowy wyrażenia zgody w przypadku zaproszenia lekarza nieposiadającego w Polsce prawa wykonywania zawodu do prowadzenia teoretycznego i praktycznego nauczania zawodu lub do udziału w konsylium lekarskim oraz do wykonywania zabiegów, których potrzeba wynika z programu nauczania lub z konsylium.
Naczelna Rada Lekarska stwierdza, że konieczne jest określenie w omawianym przepisie, jakimi przesłankami może albo powinna kierować się rada lekarska, podejmując decyzję co do wyrażenia zgody w przypadkach wskazanych w art. 9 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy.
W ocenie Naczelnej Rady Lekarskiej, mając na uwadze wyjątkowy charakter regulacji art. 9 ust. 1 ustawy, która pozwala na udzielanie w Polsce, w ograniczonym zakresie, świadczeń zdrowotnych przez lekarzy i lekarzy dentystów z zagranicy, którzy nie uzyskali w Polsce prawa wykonywania zawodu, nie wykazali znajomości języka polskiego, nie podlegają systemowi odpowiedzialności zawodowej, należy określić, że rada lekarska może odmówić wyrażenia zgody, jeżeli uzna, że okres, na jaki lekarz został zaproszony, lub częstotliwość bądź regularność takich zaproszeń wskazują na możliwość nadużywania instytucji zaproszenia wynikającej z przepisu art. 9 ust. 1.
Byłaby to regulacja analogiczna do przepisu art. 9 ust. 12 ustawy dotyczącego oceny tymczasowego i okazjonalnego charakteru wykonywania zawodu w Polsce przez lekarzy z innych państw członkowskich Unii Europejskiej.
Biorąc pod uwagę, że od uchwały okręgowej rady lekarskiej w sprawie wyrażenia albo odmowy wyrażenia zgody w ww. przypadkach przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Lekarskiej, a na uchwałę Naczelnej Rady Lekarskiej skarga do sądu administracyjnego, konieczne jest doprecyzowanie omawianej regulacji.
STANOWISKO Nr 7/19/VIII NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 22 marca 2019 r.
w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw
Naczelna Rada Lekarska, po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, przekazanym przy piśmie Pana Adama Podgórskiego - Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 4 marca 2019 r. znak GMS-WP-173-38/19 akceptuje zmianę w art. 21 poprzez dodanie § 1a wprowadzającego obowiązek zawiadamiania właściwego organu samorządu o ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciw osobom będącym członkami samorządu zawodowego w sprawie o czyn związany z wykonywaniem ich obowiązków zawodowych. Zawiadomienie w tym zakresie jest szczególnie ważne, gdyż popełnienie takiego przestępstwa może stanowić podstawę do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
Biorąc jednakże pod uwagę terminy przedawnienia (3 - letni termin wszczęcia postępowania oraz 5 – letni termin karalności), określone w art. 64 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2018 r. poz. 168 z późn. zm.), właściwe organy samorządu powinny być zawiadamiane również o wszczęciu postępowania przeciw osobom, będącym członkami samorządu zawodowego w sprawie o czyn związany z wykonywaniem ich obowiązków zawodowych.
STANOWISKO Nr 8/19/VIII NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 22 marca 2019 r. w sprawie projektu ustawy Pakiet Społeczny Ludowców oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Naczelna Rada Lekarska po zapoznaniu się z poselskim projektem ustawy Pakiet Społeczny Ludowców oraz o zmianie niektórych innych ustaw, nadesłanym przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu - Pana Adama Podgórskiego z dnia 12 marca 2019 r., znak: GMS-WP-173-58/19 pozytywnie opiniuje kierunek zmian wyrażony w art. 3 projektu ustawy przewidujący zwiększenie środków publicznych na finansowanie ochrony zdrowia. Samorząd lekarski pozytywnie ocenia przewidzianą w projekcie ustawy propozycję skrócenia okresu, w którym nakłady na ochronę zdrowia mają osiągnąć 6 proc. PKB. Wskazuje się jednak, że docelowo samorząd oczekuje wzrostu nakładów na ochronę zdrowia w wysokości minimum 6,8 proc. PKB.
Jednocześnie Naczelna Rada Lekarska wnioskuje, aby w projekcie ustawy doprecyzować, że przy obliczaniu procentowego poziomu nakładów na ochronę zdrowia należy opierać się na prognozowanym PKB na dany rok, a nie na historycznej wartości PKB sprzed dwóch lat, jak obecnie proponuje Ministerstwo Zdrowia.
Źródło: NIL
