Przyczyny i objawy białka w moczu u ciężarnych
Obecność śladowych ilości białka w moczu ciężarnej jest dopuszczalna, gdyż wynika z zachodzących w organizmie zmian fizjologicznych. Białko w niewielkich ilościach może pojawiać się na skutek zmiany czynności nerek, wysiłku fizycznego, długotrwałego i silnego stresu, podwyższonej temperatury ciała. o białku w moczu w ciąży przeczytasz na https://badaniakrwi.pl/bialko-w-moczu-w-ciazy-co-oznacza-jakie-sa-normy/, jest ono również wykrywane u kobiet chorujących przewlekle na nadciśnienie tętnicze lub cukrzycę. Niewielkie lub śladowe ilości białka nie powodują żadnych objawów, dlatego wykrywane są przypadkowo podczas rutynowego badania ogólnego moczu.
Przyczyn białkomoczu jest wiele. Najczęściej białkomocz pojawia się na skutek infekcji dróg moczowych i wówczas jest objawem stanu zapalnego pęcherza. Białkomocz może być również objawem zatrucia ciążowego, które przebiega wraz z nudnościami i wymiotami. Na tzw. gestozę szczególnie narażone są kobiety będące w pierwszej ciąży lub po 35. roku życia. Przyczyną zatrucia najczęściej są zaburzenia hormonalne. Zaawansowany stan białkomoczu przebiega objawowo, powodując m.in. pojawienie się charakterystycznej piany podczas oddawania moczu, a także zatrzymywanie wody w organizmie, czego skutkiem są obrzęki. Nadmierne stężenie białka w moczu może również prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi.
Białko w moczu w ciąży – normy
Dopuszczalna norma białka w moczu w ciąży wynosi <150 mg/dobę. Wynik na poziomie 150–250 mg/dobę wskazuje na białkomocz fizjologiczny. Stan ten może być przejściowy i niegroźny, ale też wskazywać na drobną infekcję. Białkomocz fizjologiczny wymaga indywidualnej interpretacji i jest wskazaniem do konsultacji lekarskiej. Za wynik nieprawidłowy ze wskazaniem pilnego kontaktu z lekarzem uznaje się stężenie białka na poziomie >300 mg/dobę.
Leczenie białkomoczu w ciąży
Leczenie białkomoczu jest indywidualne i wymaga pozostania pacjentki pod kontrolą lekarza. Przed dobraniem środków farmakologicznych niezbędne jest przeprowadzenie badania posiewu moczu w celu wykrycia drobnoustrojów. W terapii najczęściej stosuje się amoksycylinę i fosfomycynę, które są bezpieczne dla płodu. W przypadku bardzo wysokiego stężenia białka w moczu leczenie uwzględnia diagnostykę w kierunku nadciśnienia, silnego zatrucia, chorób serca, cukrzycy. Zaawansowana postać białkomoczu jest również podstawą do hospitalizacji pacjentki. Kluczowa dla kobiet w ciąży jest profilaktyka zakażeń dróg moczowych, uwzględniająca m.in.: odpowiednie nawodnienie organizmu, nie przetrzymywanie moczu w pęcherzu, dbanie o higienę okolic intymnych, unikanie ryzyka przeziębienia, unikanie częstych kąpieli w wannie, zadbanie o podaż składników odżywczych, niezbędnych dla odporności.
