Minister zdrowia Konstanty Radziwiłł wstrzymał prace nad budzącym kontrowersje opinii publicznej pomysłem „płatnego leczenia” w publicznych szpitalach. W zmianach szykowanych w ustawie o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw są jednak inne, niebezpieczne zapisy. Mogą one poważnie zagrozić funkcjonowaniu opieki zdrowotnej w Polsce.
Media analizując pakiet zmian skupiły się tylko na jednej propozycji – możliwości stosowania opłat za świadczenia w publicznych szpitalach. Tymczasem już dziś taka procedura j jest możliwa w szpitalach, które zostały przekształcone w spółki prawa handlowego, ale nadal są podmiotami publicznymi. Skala udziału pacjentów komercyjnych w takich szpitalach jest jednak bardzo mała, a dochody z tego tytuły wynoszą od 1 do 5 proc. budżetu szpitala.
Okazuje się bowiem, że sama możliwość udzielania świadczeń nie wystarcza do prowadzenia z powodzeniem działalności „komercyjnej”. Pacjent płacący z własnej kieszeni za usługę ma wysokie oczekiwania – w tym także jeśli chodzi o sposób organizacji podmiotu leczniczego, przepływ informacji, możliwość zamawiania wizyt on-line itd.
W opinii Pracodawców RP wprowadzenie możliwości udzielania świadczeń komercyjnych jest rozwiązaniem godnym rozważenia. Ale na pewno nie wolno wprowadzać jej pod pretekstem równości podmiotów w ochronie zdrowia – bo nadal publiczne szpitale (te nieprzekształcone) mają preferencje podatkowe (nie płacą podatku CIT), nie mają zdolności upadłościowej, nie wolno ich de facto windykować (zmiana wierzyciela wymaga zgody właściciela) czy wreszcie otrzymują dotację od organów założycielskich.
Proponowany projekt ustawy zawiera tymczasem zmiany, które mają dużo bardziej doniosłe konsekwencje dla pacjentów. Ministerstwo Zdrowia zaproponowało usunięcie ze szpitali tych prywatnych podmiotów, które są podwykonawcami części świadczeń medycznych. Argumentowane jest to bliżej nieokreślonymi nieprawidłowościami i wątpliwościami. W opinii Pracodawców RP o ile rejestrowanie małych prywatnych podmiotów leczniczych na terenie szpitali publicznych i wykonywanie kontraktu lub nawet świadczeń komercyjnych w oparciu o sprzęt publicznego szpitala jest co najmniej nieetyczne i powinno ulec ograniczeniu, o tyle zakazanie funkcjonowania wysoko wyspecjalizowanych podwykonawców, którzy wynajmują tylko przestrzeń w szpitalu, ale wchodzą z własnym sprzętem – jest bardzo szkodliwe. Obecnie w Polsce ponad 100 szpitali ma na swoim terenie laboratoria medyczne w outsourcingu. Można szacować, że podobna skala dotyczy outsourcingu badań diagnostyki obrazowej.
Źródło: Pracodawcy RP
